Οικολογικά προβλήματα του πλανήτη μας

1. Καθώς διανύουμε το 2008, με τις γιγαντιαίες θεωρήσεις της
επιστήμης και τις κατακτήσεις και τα ασύλληπτα επιτεύγματα της
τεχνολογίας, αντιμετωπίζουμε το φοβερό παράδοξο της εποχής μας:
Αδυνατούμε να συλλάβουμε σε όλη την έκταση και το βάθος , την
οικολογική ύβρη του σήμερα, την έσχατη απειλή θανάτου της Φύσης, της
ζωής του πλανήτη που θάρθει αύριο.
2. Μερικά συγκλονιστικά στοιχεία με την παγερή γλώσσα των αριθμών:
α) Από το 1972 μέχρι σήμερα χάθηκαν 250 εκατομ. Εκτάρια δάσους-
έκταση που ξεπερνάει την Ευρώπη.
β) Η ερημοποίηση αναπτύσσεται ταχύτατα : 120 εκατ. Εκτάρια
παραγωγικής γης έγιναν έρημοι – έκταση μεγέθους Κίνας και Νιγηρίας.
γ) Οι αγρότες έχασαν 480 εκατ. Τόνων παραγωγικού εδάφους από
απόπλυση και διάβρωση εδαφών – η απώλεια ισοδυναμεί με αγροτική-
γεωργική έκταση Γαλλίας και Ινδιών.
δ) Χιλιάδες ειδών φυτών και ζώων έχουν σήμερα εξαφανιστεί. Τούτο
σημαίνει βιολογική ανισορροπία και σε μεγάλο βαθμό ανατροπή της
γενετικής λειτουργίας του οικοσυστήματος.
ε) Η πληθυσμιακή έκρηξη, κυρίως των υποανάπτυκτων χωρών ,
προσθέτει κάθε χρόνο 90 εκατ. Ψυχές και θα εξακοντίσει τα περίπου 6
δις. Του 2008 στα 10 δις. Ψυχών στα μέσα του αιώνα μας , αν αυτή η
τάση συνεχισθεί.
3. Το οικολογικό πρόβλημα είναι τεράστιο:
Η συνεχής υποβάθμιση και πτώση της λειτουργίας των οικοσυστημάτων της
Γης , η δηλητηρίαση-ρύπανση των υδάτων , του εδάφους και της
ατμόσφαιρας, η μαζική κατανάλωση και δήωση των φυσικών και ενεργειακών
πόρων, τα φαινόμενα του θερμοκηπίου, της τρύπας του Όζοντος, της
όξινης βροχής, της έλλειψης πόσιμου νερού σε παγκόσμια κλίμακα, της
εξαφάνισης των Ειδών και του υπερπληθυσμού δημιουργούν και πυροδοτούν
την προοπτική οικολογικής καταστροφής και της επακόλουθης ανθρώπινης
κατάρρευσης.
3. Συμπληρωματικά δρα και η σημερινή προοπτική των επισήμων κρατικών –
και μη – σχεδίων όλων των χωρών. Όλοι οι σχεδιασμοί κατά κανόνα είναι
οικονομικοί και αναπτυξιακοί. Δεν υπάρχει στην πλειονότητα των
περιπτώσεων ο υπεύθυνος οικολογικός σχεδιασμός που σώζει. Το
οικολογικό κόστος συνήθως αγνοείται. Η περιβαλλοντολογική προστασία
θεωρείται πρόσθετη εξωτερική δαπάνη .
4. Η πληθυσμιακή έκρηξη υπαγορεύει ως ένα μεγάλο βαθμό , την
τεχνολογική μεγέθυνση και τη μαζική παραγωγή αγαθών, η οποία
συμπληρώνεται από την απληστία για περισσότερα αγαθά – που παρέχει το
εμπόριο του κέρδους και η διαφήμιση δημιουργώντας νέες ανάγκες κατά
τρόπο ψευδή και παρα πλανητικό. Αυτά οδηγούν σε απίσχναση του «
Φυσικού Κεφαλαίου «, των ενεργειακών και φυσικών πόρων και στην
εγκατάλειψη μακροπρόθεσμης ορθής προοπτικής συντήρησης και ανακύκλωσης
– διαχείρισης πόρων.
6.Το κορυφαίο αυτό πρόβλημα επιβίωσης αντιμετωπίζεται ως άρνηση της
πραγματικότητας ή με απλές διακηρύξεις και υπομνήματα που δεν είναι
ικανά να αφυπνίσουν συνειδήσεις εν όψει του μεγάλου κινδύνου, ενώ
χρειάζεταιπανανθρώπινη, σοβαρή , διαρκής, προγραμματισμένη,
μελετημένη σε βάθος και τελεσφόρος υπερπροσπάθεια.
Και εδώ είναι το λάθος, «η ύβρις της τεχνολογίας « του ανθρώπου, η
απουσία του Λόγου, του ελέγχου της τεχνολογίας.
Σήμερα, ο άνθρωπος είναι όσο ποτέ άλλοτε υποχείριος της μεγαλουργίας
του και τραγικά υπόλογος για την τερατογένια της Ελευθερίας του. Η
επικείμενη στιγμή του χρόνου φορτισμένη από τα αποτελέσματα αυτής της
μεγαλουργίας και της δυνατότητες της τερατογονίας νεύει θελκτικά αλλά
και επισείει εικόνες εωσφορικού ολέθρου.
Σήμερα, η Ελευθερία ως πηγή πρόνοιας πρέπει να λειτουργεί καίρια και
ακέραια όσο ποτέ άλλοτε προς συνετισμό της Ανθρωπότητας, πράγμα
απαραίτητο για την επιβίωσή της.