Η σημερινή κρίση τιμών , είναι η μεγαλύτερη από παρόμοιες κρίσεις του παρελθόντος και είναι ιδιαίτερα προβληματική , αφού ξεκίνησε στις Η.Π.Α στη χώρα που παράγει το 25% του παγκόσμιου Α.Ε.Π.
Αιτία της κρίσης είναι η συνύπαρξη των ακολούθων παραγόντων:
1. Η φούσκα στις τιμές των ακινήτων σε πολλές περιοχές των Η.Π.Α , η οποία διευκόλυνε την υπερκατανάλωση, με αποτέλεσμα την υπερθέρμανση της οικονομίας και την αύξηση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών.
2. Ηραγδαία εξάπλωση στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου ( subprime ) .
3. Η μεταφορά του ρίσκου από τους ισολογισμούς των τραπεζών στο κοινό και τους επενδυτές μέσω τιτλοποιήσεων, οι οποίοι αγνοούσαν το ύψος του κινδύνου και υπήρξαν επιρρεπείς στις τότε υψηλές αποδόσεις.
Η κρίση ξεκίνησε όταν άρχισαν να πέφτουν οι τιμές των ακινήτων και οι πρώτες μη αποπληρωμές δανείων αποκάλυψαν τον κακό υπολογισμό του αναληφθέντος ρίσκου σε πολλούς επενδυτές. Η κρίση επεκτάθηκε και εκτός Η.Π.Α , αφού πολλές ευρωπαϊκες τράπεζες είχαν στο ενεργητικό τους τίτλους που βασίζονταν σε δάνεια subprime.
Το ΔΝΤ προβλέπει ότι ο μέσος παγκόσμιος ρυθμός ανάπτυξης θα μειωθεί στο 3,4% από 4,9% το 2007. Οι τράπεζες αναμένεται να χάσουν μόνο από τη στεγαστική πίστη 550 δισ. $ , ενώ οι συνολικές απώλειες θα πλησιάσουν το 1 τρισ. $ .
Εκτός των άλλων η πιστωτική κρίση προκάλεσε και άμεση αύξηση των διατραπεζικών επιτοκίων , καθώς δημιουργήθηκε 'ελλειμμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στις τράπεζες.
Μία ακόμη επίπτωση ήταν η μείωση του πλούτου μέσω της πτώσης της χρηματιστηριακής αξίας των εισηγμένων επιχειρήσεων.
Πτώση υπήρξε επίσης και στις τιμές των ακινήτων που προκλήθηκε από αδικαιολόγητες αυξήσεις , οι οποίες είχαν προηγηθεί στη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας.