Αθήνα

--Ανάρτηση από τον Νίκο Δικαιοσυνόπουλο

Η καταπίεση οποιασδήποτε μορφής, όταν επιβάλλεται σε μεμονωμένα άτομα, σε κοινωνικές ομάδες ή ακόμη και σε ολόκληρους λαούς επιφέρει συνήθως ολέθρια αποτελέσματα. Οι αντιδράσεις, όποτε κι αν αυτές εκδηλωθούν, θα είναι σίγουρα εκρηκτικές και σε ορισμένες περιπτώσεις θα υπερβούν τα όρια ανοχής και κατανόησης.

Οι κυβερνητικές θέσεις δε βοήθησαν ούτε προς την αποφυγή μιας κατάστασης σαν αυτή που ζούμε σήμερα αλλά ούτε και προς την εκτόνωσή της. Ο πρωθυπουργός μοιάζει να ερωτοτροπεί με μια πολιτική η οποία δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από εκείνη του προκατόχου του. Αυτός είναι ο λόγος που βρίσκεται στη δεινή θέση να πληρώσει το βαρύ τίμημα τόσο των δικών του επιλογών όσο και των επιλογών που έγιναν ερήμην του.

Το αναντίρρητο γεγονός ότι μέσα στις ομάδες των στασιαστών παρεισέφρησαν κάποιοι οι οποίοι ρήμαξαν και άλλοι οι οποίοι λεηλάτησαν τα καταστραμμένα καταστήματα και τις επιχειρήσεις δεν πρέπει να λειτουργήσει ως παρέκκλιση από το να αναγνωρίσουμε τον πραγματικό λόγο του κοινωνικού Big Bang.

Υπήρχε κάποτε ένας κόσμος στον οποίο η ελπίδα πέθαινε πάντα τελευταία. Στον κόσμο που ζω εγώ η ελπίδα πεθαίνει πάντα πρώτη. Αυτόν τον κόσμο λιθοβολούν οι αληθινοί στασιαστές.