Προβλήματα Γεωπολιτικής

Ένα από τα πλέον σημαντικά στοιχεία της γεωπολιτικής του 21ου αιώνα είναι και η μετάβαση από τη διπολικότητα ( ΗΠΑ - Σοβ. Ένωση ) του 20ου αιώνα στη σημερινή πολυπολικότητα, που όπως φαίνεται έχει 3 βασικές συνιστώσες : τις ΗΠΑ, την Ε.Ε και την Ασία.
Πολλοί, θεωρούν ότι ο 21ος αιώνας θα αποδειχθεί εποχή της Ασίας και ειδικότερα της Κίνας.
Ο τεράστιος πληθυσμός της αχανούς αυτής χώρας, το μέγεθος της οικονομίας της, ο συνεχής εκσυγχρονισμός της σε όλα τα επίπεδα, οδηγούν με βεβαιότητα στο συμπέρασμα ότι το Πεκίνο θα αποτελέσει τον τρίτο πόλο του υπό διαμόρφωση διεθνούς συστήματος ισορροπιών.
Η Κίνα εξελίσσεται σε βασικό ανταγωνιστή των ΗΠΑ στο παγκόσμιο στερέωμα και θα πρέπει να αρχίσει να ενδιαφέρεται για την σταθερότητα του διεθνούς συστήματος ασφάλειας και να μην περιορίζει τις βλέψεις της στα στενά όρια των περιφεριακών της συμφερόντων, όπως π.χ η πρόσβαση σε νέες αγορές και πηγές πρώτων υλών.
Πέραν, όμως των ανωτέρω, έχουμε και πολλές δυσοίωνες εκτιμήσεις που αφορούν την εξέλιξη του οξύτατου δημογραφικού προβλήματος.
Ο πληθυσμός του πλανήτη μας, όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση, θα αυξηθεί από τα σημερινά 6,5 δισ. ανθρώπους στα 9 δισ. το 2050.
Το πρόβλημα δεν έγκειται στους απόλυτους αριθμούς του πληθυσμού αλλά στην κατανομή του.
Οι χώρες δε που θα δεχθούν τις μεγαλύτερες δημοσιονομικές πιέσεις είναι εκείνες ακριβώς που δεν είναι σε θέση να τις αντιμετωπίσουν, όπως π.χ χώρες της Αφρικής και της Ασίας.
Υπό τις παρούσες συνθήκες, φαίνεται ότι δεν θα μπορέσουν να ενσωματώσουν τους νεαρούς κατά πλειονότητα πολίτες τους, με αποτέλεσμα να στραφούν οι νέοι αυτοίπρος τον φανατισμό και την μισαλλοδοξία, γιά να ετονώσουν έτσι την οργή και την απελπισία που νιώθουν για την οικονομική τους δυσπραγία και να αποτελέσουν τη δεξαμενή , το φυτώριο από το οποίο θα αντλήσει μέλη της η διεθνής τρομοκρατία.
Αναμένεται, επίσης, μεγάλο μέρος του πλεονάζοντος πληθυσμού να καταφύγει σε χώρες του Δυτικού κόσμου, όπως άλλωστε συμβαίνει σήμερα σε αρκετές χώρες της Ευρώπης (όχι, όμως σε πολύ μεγάλους αριθμούς ).
Δεδομένου μάλιστα και του προβλήματος της υπογεννητικότητας των πλούσιων χωρών, τα μεταναστευτικά κύματα ενδέχεται να μεταβάλουν σημαντικά την εθνο-θρησκευτική σύνθεση των δυτικών κοινωνιών.
Στην Ευρώπη, τα ποσοστά των μουσουλμάνων που σήμερα είναι το 3% του συνολικού πληθυσμού εκτιμάται ότι θα πολλαπλασιασθούν, με αποτέλεσμα τηναποδόμηση των παραδοσιακών συντεταγμένων και δομών των διάφορων εθνικών κρατών, δημιουργώντας κατ' αυτό τον τρόπο αισθήματα ανασφάλειας στους πολίτες.
Ήδη, τάσεις φυλετικής και θρησκευτικής διάκρισης είναι εμφανείς σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες και τα πολιτικά αιτήματα των ψηφοφόρων που κυριαρχούν ( και με την αποδοχή τους κερδίζονται εκλογές ) είναι : ασφάλεια, η άμεση αντιμετώπιση της ανεργίας, η επιβεβαίωση των εθνικών καταβολών, η πάταξη της εγκληματικότητας κ.λ.π

Όπως αποδεικνύεται, οι Ευρωπαϊκές τακτικές αφομοίωσης και ενσωμάτωσης του μεταναστευτικού ρεύματος, δυστυχώς δεν υπήρξαν μέχρι τώρα αρκετά αποτελεσματικές και επί πλέον διαπιστώνονται μείζονες αποκλίσεις στην αντιμετώπιση των παραπάνω φαινομένων μεταξύ Ε.Ε και ΗΠΑ με τάσεις διεύρυνσης.
Το τί πρέπει να γίνει τόσο σε Εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ζήτημα τεράστιο που εκφεύγει των δυνατοτήτων και των γνώσεών μου. ( Οι δεξαμενες σκέψης τί κάνουν ; ) .
Πάντως, οι καιροί " ου μενετοί " και τα προβλήματα όταν δεν αντιμετωπίζονται έγκαιρα μεγαλώνουν τόσο που πλέον δεν είναι θεραπεύσιμα.