Η "κρίση" διεθνώς.

Με αφορμή αυτά τα τραγικά ( διαδηλώσεις-απεργίες-συγκρούσεις με θύματα ) που παρατηρούνται διεθνώς, τώρα τελευταία, επανέρχομαι στο ζήτημα της "κρίσης" της κοινωνίας , σε "ευρύτερο" κάπως πλαίσιο, επιμένοντας πιο πολύ στις αιτίες του φαινομένου.

Οι αιτίες, λοιπόν, αυτού του φαινομένου που ονομάζεται "κρίση" της κοινωνίας και του πολιτισμού, είναι και πολλές , πολύπλοκες και δυσεξιχνίαστες.

Κατά την προσωπική μου γνώμη, σημαντικές αιτίες και οξύτατες εκδηλώσεις του ευρύτατου φαινομένου "κρίση" είναι οι ακόλουθες.

1. Η ανυπαρξία αποδεκτής και αποτελεσματικής πολιτικής εξουσίας ( σε παγκόσμιο επίπεδο ) , μια και τα τεράστια σημερινά προβλήματα που κατατρύχουν όλους σχεδόν τους λαούς του πλανήτη μας δεν είναι δυνατόν να λυθούν χωρίς αυτήν.

Μάλιστα , δε, η ενυπάρχουσα αδιάλλακτη ( και πολλές φορές αφανής ) αντίθεση μεταξύ της σημερινής πολιτικής ηγεσίας των Η.Π.Α και ορισμένων συμμάχων τους (βλέπε τον Βρεταννικό σκύλο, είτε Μπλέρ λέγεται είτε Μπράουν ) προς τον πολιτικό μα κυρίως οικονομικό συνασπισμό χωρών της Ευρώπης και της Ασίας ( Ε.Ε, Ρωσία, Κίνα κ.λ.π ) που έχει ως αποκαρδιωτική συνέπεια τον αδυσώπητο ανταγωνισμό σε ενεργειακό επίπεδο, σε σφαίρες γεω-πολιτικών συμφερόντων, σε εγκαθίδρυση αξόνων ισχύος, σε εξοπλισμούς και πυρηνικές ομπρέλες, σε πόλεμο τιμών.

2. Η αρρυθμία της ( ενεργο-βόρας και πετρελαιοκρατούμενης ) παγκόσμιας οικονομίας, η οποία δεν είναι άσχετη με την ανυπαρξία παγκόσμιας ρυθμιστικής λειτουργίας.

Τα κερδοσκοπικά παιχνίδια, που αφορούν τις τιμές των καυσίμων κυρίως, τα υφιστάμεθα όλοι σε όλο τον κόσμο.

Είναι απορίας άξιον το ότι, ενώ η παραγωγή του αργού πετρελαίου αυξάνεται , η τιμή του δεν μειώνεται μα ούτε μένει σταθερή.

3. Η διαβίωση μεγάλου μέρους της Ανθρωπότητας υπό συνθήκες εξαθλίωσης.

Φαινόμενο, που μετά τις τελευταίες αυξήσεις των τιμών των αγαθών ( ρυζιού- σιτηρών κ.λ.π ) αναμένεται να επιδεινωθεί.

Είναι πρόσφατες, άλλωστε, οι μεγάλες ( και πολλές φορές αιματηρές ) διαδηλώσεις και απεργίες για τα θέματα αυτά, όχι μόνο στην μονίμως πεινασμένη Αφρική αλλά και σε ισχυρές χώρες της Ευρώπης.

4. Η αχαλίνωτη επιστημονικο-τεχνική πρόοδος, απότοκη της άπληστης κερδοσκοπίας ή της εξοπλιστικής φρενίτιδας ή ακόμη και ερευνητικής ματαιοδοξίας με σύνδρομο τον κίνδυνο της ολικής καταστροφής της Ανθρωπότητας.

Κίνδυνο που προέρχεται όχι μόνο από την εξάπλωση της χρήσης της Πυρηνικής Ενέργειας ( για ειρηνικούς προς το παρόν σκοπούς ) , αλλά και από την επιβολή κατανάλωσης μεταλλαγμένων προϊόντων ( σόγια-καλαμπόκι κ.λ.π ) , την κλωνοποίηση, την εργαστηριακή δημιουργία φονικών ιών ( πανδημίες ) κ.λ.π .

5. Η τεράστια διακίνηση πληροφοριών, νοημάτων, εικόνων, ήχων από τις εφημερίδες, τα ραδιόφωνα, την τηλεόραση, τους υπολογιστές, το Διαδίκτυο με συνέπειες συχνά βλαπτικότατες, καθώς γίνεται προς ετερόκλητο κοινό και δίχως καθόλου συντονισμό, δίχως ευθύνη παιδαγωγική, τυχαία, επιπόλαια και από ανθρώπους μάλλον ακατάλληλους, απαίδευτους, αφιλοσόφητους και ανιστόρητους, εκτός από σπάνιες εξαιρέσεις.

Είναι γεγονός αναντίρρητο ότι είμαστε θαμμένοι κάτω από ένα τεράστιο βάρος πληροφοριών, που αρκετοί τις συγχέουν με την Γνώση, όπως , άλλωστε, συγχέεται η ποσότητα με την αφθονία και ο πλούτος με την ευτυχία.

Οι σπουδαίες επιδόσεις της Ανθρωπότητας, οι γνήσια προαγωγικές του πολιτισμού της, έγιναν με σεβασμό της αρχής του καταμερισμού των έργων, με πολύχρονη και επίπονη ειδίκευση και σοβαρό ήθος των επιστημόνων, των τεχνικών, των καλλιτεχνών, λαμβάνοντας υπ' όψιν τις γνήσιες και πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων , χωρίς να αναπτύσσονται άλογα οι πλαστές.

Συνιστά "κρίση" πραγματικά η σύγχρονη τάση μας προς τον ανόητο αυτοσχεδιασμό, προς τον αλόγιστο αυτοκαθορισμό, προς την αγνόηση της ανεκτόπιστης ανάγκης για συντονισμό και σχεδιασμό, για έλλογο αυτοέλεγχο, για αυτοπεριορισμό της ανούσιας κατανάλωσης.

Υ.Γ. Μια και θα λείψω για ένα ταξίδι αναψυχής, οι αναρτήσεις θα συνεχισθούν από 1ης Ιουλίου. Στη Ρώμη και στη Φλωρεντία , αδελφοί μου.