Ρωσία - Ενέργεια - Ελλάδα.

Προ ολίγων ημερών , έγινε η παράδοση της προεδρίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας από τον κ. Β. Πούτιν στον νέο πρόεδρο κ. Ντ. Μεντβέντεφ.

Αν και πολύ ενωρίς, είμαστε , νομίζω, σε θέση να κάνουμε μια πρώτη ( πρόχειρη θα έλεγα ) αποτίμηση της προεδρίας του κ. Πούτιν, ο οποίος κατά την διάρκεια της θητείας του κατόρθωσε όχι μόνο να αποτρέψει την οικονομική κατάρρευση και την γεωπολιτική κατακερμάτιση της Ρωσικής Ομοσπονδίας αλλά να επαναφέρει δυναμικά τη χώρα του στο διεθνές προσκήνιο, καθιστώντας την μια ισχυρή πολιτική, οικονομική και στρατιωτική δύναμη.

Φυσικά, τακτοποίησε πρώτα-πρώτα τα διάφορα εσωτερικά ζητήματα , που επί προεδρίας Μ. Γιέλτσιν είχαν πάρει πολύ άσχημη τροπή ( περιορισμός των αντιφρονούντων " ολιγαρχών"- επανακρατικοποίηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας κ.λ.π ).

Εκμεταλλευόμενος , δε, την ευνοϊκή συγκυρία της ανόδου των τιμών των καυσίμων, κατάφερε ώστε να αποπληρωθούν τα χρέη της χώρας, το ΑΕΠ να αυξάνεται με ρυθμό 8% ετησίως, οι μισθοί κατά 25% και το ρούβλι να σταθεροποιείται διεθνώς.

Στα εξωτερικά θέματα, ως απάντηση στην αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ σε Πολωνία και Τσεχία, απείλησε να αποσυρθεί από το Σύμφωνο Ελέγχου των Συμβατικών Όπλων στην Ευρώπη, διατράνωσε την αντίθεσή του σε ενδεχόμενο πόλεμο κατά του Ιράν και την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου και επί πλέον πέτυχε την μη έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων στο ΝΑΤΟ , Ουκρανίας και Γεωργίας.

Μεγάλη, όμως , επιτυχία του θεωρείται και η ανάμιξη της Ενέργειας ( Πετρέλαιο-Αέριο ) στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και τους ανταγωνισμούς που αναπτύσσονται σε Ευρώπη - Ασία.

Στην προσπάθεια των ΗΠΑ να απομονώσουν ή να παρακάμψουν τη Ρωσία ( μεταφέροντας αέριο κυρίως, περιφερειακά ) , δεν έμεινε απλός παρατηρητής, διακινδυνεύοντας την μοίρα των εξαγωγών των Ρωσικών υδρογονανθράκων.

Με τον αγωγό North Stream τροφοδοτεί τη Γερμανία , παρακάμπτοντας τις ασταθείς ή απρόβλεπτες Ουκρανία - Πολωνία, με τον Blue Stream την Τουρκία, με τον South Stream Βουλγαρία - Ελλάδα - Ουγγαρία - Σερβία κ.λ.π , με τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη Βουλγαρία - Ελλάδα - Ευρώπη κ.λ.π

Όλ' αυτά , προκαλούν έντονη δυσαρέσκεια στις ΗΠΑ οι οποίες έκαναν λόγο για ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδας από τη Ρωσία και ζητούν η λειτουργία του αγωγού TGI ( μεταφορά αερίου από Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας και Ελλάδας σε Ιταλία ) να προηγηθεί του South Stream.

Όμως, είναι φανερό ότι η πολιτική που ακολουθείται από την Ελλάδα στην προμήθεια φυσικού αερίου , δείχνει την θέλησή της για επιλογή και διασφάλιση εναλλακτικών τρόπων κάλυψης των ενεργειακών της αναγκών και συμφερόντων ( πολιτικών, οικονομικών, στρατιωτικών κ.α ).

Η στρατηγική επιλογή της να ενταχθεί στο Ρωσικό Ενεργειακό Δίκτυο, της δίνει επίσης την δυνατότητα οικονομικής, πολιτικής μα και στρατιωτικής εκμετάλλευσης της μετατροπής της σε σημαντικό Ενεργειακό Κόμβο διεθνούς σημασίας, διαρκώς αυξανόμενης, μια που η μέχρι σήμερα προσκόλλησή της στον υπερατλαντικό Σύμμαχο δεν της έχει προσπορίσει κανενός είδους όφελος ( είτε οικονομικό, είτε πολιτικό, είτε συμμαχικό ) τα τελευταία 50 χρόνια.