" Τα παλιόπαιδα τα ατίθασα " .

Σε συνέχεια της ανάρτησης : " Το άρρωστο Κράτος " , έχω να παραθέσω τα παρακάτω.

Κατ' αρχάς, είναι όλα τους παιδιά μας.

Και τα καλά παιδιά, τα συνεπή, τα επιμελή, τα υπάκουα, αυτά που φέρνουν καλούς βαθμούς, πτυχία και διακρίσεις, που ξέρουν τι θέλουν, της καριέρας,

μα και τα άλλα, τα ζωηρά, τα περίεργα, τα ανυπάκουα , ( τα κακομαθημένα ; ) , τα αγανακτισμένα, τα εξεγερμένα, τα παραστρατημένα, τα ακραία.

Φυσικά, δεν χωράει αμφιβολία, ότι αυτά τα δεύτερα ( ! ) πρέπει να προσέξουμε, τα πρώτα δεν μας έχουν ανάγκη. Αυτά τα δεύτερα, κινδυνεύουν.

Ποιός να ξέρει τι κρύβεται πίσω από το καθένα τους.

Προβλήματα επιβίωσης ή άκρατης παροχής, αδιάφοροι γονείς και κηδεμόνες, διαλυμένες οικογένειες, ενδοοικογενειακή βία, προοπτικές σκοτεινές, μέλλον ζοφερό και αβέβαιο, ανεργία, πτυχία χωρίς αντίκρυσμα, αδυναμία διάκρισης του καλού από το κακό, αδυναμία " ανάγνωσης " της πραγματικότητας ;;;

Βέβαια, μέσα σ' αυτούς , κρύβονται εγκληματικά και αλήτικα στοιχεία, φανατικοί, μισαλλόδοξοι και " κουκουλοφόροι ", όμως πολλά ( τα περισσότερα ) από τα υπόλοιπα παιδιά είναι από καλή στόφα ( παρασυρμένοι , ίσως ) , παιδιά με ειλικρίνεια, ντόμπρα, με άποψη, με πολιτική σκέψη και όραμα για μια κοινωνία δίκαιη και χωρίς διακρίσεις.

Παιδιά που τολμούν και λένε " όχι " σ' αυτά που εμείς οι μεγαλύτεροι ( οι βολεμένοι ) κατακεραυνώνουμε από τους καναπέδες μας, μπροστά στις τηλεοράσεις.

Που αντιστέκονται ( πολλές φορές δυναμικά και υπερβολικά ίσως ) στην αδικία και την ανομία.

Που κάποια απ' αυτά κάνουν ζημιές και προξενούν καταστροφές ( έχει σημασία αν γίνονται βάσει σχεδίου και από ποιά μεριά )

Που νοιώθουν να συντρίβονται από την κοινωνία και δεν μπορούν να βρουν διέξοδο, παρά μόνο πετώντας πέτρες και " μολότωφ ".

Που πλημυρίζονται από συναισθήματα απόγνωσης, απελπισίας, απάθειας ή εντύπωσης πως η κοινωνία δεν τους χρειάζεται, πως η θέση τους είναι στο περιθώριο.

Το μεγάλο, λοιπόν, ερώτημα είναι :

Πώς θα τα κερδίσουμε αυτά τα παιδιά ; ή τουλάχιστον κάποια απ' αυτά ;

Πώς δεν θα τα σπρώξουμε όλα οριστικά στο περιθώριο, στην παραίτηση, στην εξέγερση, στην αναζήτηση υποκατάστατων κοινωνικότητας;;;

Πρέπει να σκύψουμε πάνω τους και να τα φροντίσουμε, να τα συζητήσουμε, να τα γνωρίσουμε, να τα καταλάβουμε, να τα πείσουμε και να μας πείσουν, να τα μάθουμε και να μας μάθουν.

Με αγάπη, στοργή και ειλικρίνεια. Με ανοιχτό μυαλό και μπόλικη κατανόηση.

Με αληθινό ενδιαφέρον για τα προβλήματά τους. Με σύνεση και σοβαρότητα.

Θα μου πείτε : " και τι ζητάω ; και από ποιούς ; ".

Ελπίζω.