Ζωή και Θάνατος

Αναρωτιέμαι εάν θα έπρεπε να μπορούμε να ορίσουμε οι ίδιοι την ημερομηνία θανάτου μας; Εάν θα έπρεπε να μπορούμε να αποφασίσουμε, όντας πνευματικά νηφάλιοι, ότι θέλουμε να θέσουμε τέρμα στη ζωή μας με την βοήθεια της Ιατρικής. Θα έπρεπε να επιτρέπεται η ευθανασία;

Δύσκολο ερώτημα...

Αυτός που θέτει στον ευατό του ένα τέτοιο ερώτημα - εάν αξίζει να ζώ ή εάν απλώς θα έπρεπε να τερματίσω την ζωή μου - βρίσκεται προφανώς σε μεγάλη αγωνία και πολλές φορές μεγάλο πόνο. Ανίατες ασθένειες που τρώνε το σώμα, και κλονίζουν το πνεύμα. Ασθένειες που σε εγκλωβίζουν σε ένα κρεβάτι πόνου, και ασθένειες που πρόκειται να εξελιχθούν σε μαρτύριο για τον ασθενή. Θα έπρεπε να επιτρέπεται η ευθανασία;

Βέβαια, θα μπορούσε πολύ εύκολα, ο ασθενής να θέσει τέρμα στη ζωή του με μια αυτοκτονία. Αλλά πολλές φορές, αυτό δεν είναι δυνατό. Το σώμα βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση, που απαιτείται η συνδρομή ενός συνανθρώπου. Ή ακόμα και περίπτωση θρήσκων ανθρώπων που θεωρούν πως η αυτοκτονία είναι αμάρτημα. Θα έπρεπε να επιτρέπεται η ευθανασία;

Και πόσες φορές, οι γιατροί σε συνεννόηση με τον ασθενή και τους συγγενείς του, δεν έκαναν έμμεσα μια "κρυφή" ευθανασία. Πόσες φορές, άραγε, οι ασθενείς ζήτησαν από τον γιατρό να τους αφήσει να φύγουν γιατί δεν άντεχαν άλλο τον πόνο και την ταλαιπωρία για τους συγγενείς τους; Θα έπρεπε να επιτρέπεται η ευθανασία;

Θα έπρεπε να υπερισχύσει ο νόμος ή η ηθική; Θα έπρεπε να εξετάζεται ανάλογα με την περίπτωση ή απλώς να ισχύει για όλους εκείνους που το επιλέγουν ως την ύστατη λύση;

Θα μπορούσαμε να επιλέξουμε την ευθανασία για ένα συγγενικό μας άτομο που υποφέρει; Όταν μας κοιτάει με "στεγνά" μάτια, εκλιπαρόντας για λύτρωση;

Πηγή Ευθανασία ζητά 28χρονος που πάσχει από ανίατη ασθένεια

Χμ

Το χωριό μας η Ελλάδα

--
Η ανάρτηση είναι από την Έλενα Παππά
--

Άνοιξα την τηλεόραση χθες το βράδυ να παρακολουθήσω ειδήσεις. Όπως και κάθε μέρα δηλαδή, αν και πιο πολύ το κάνω για να ακούγεται κάτι στο background. Χθες όμως ήθελα να ενημερωθώ για κάτι συγκεκριμένο. Ήθελα να μάθω τι έγινε στην Βομβάη της Ινδίας. Ποια ήταν η υπεύθυνη οργάνωση για τις τρομοκρατικές επιθέσεις; Υπήρχαν νεκροί και τραυματίες; Ποια η κατάσταση αυτήν την στιγμή;

Με μεγάλη απογοήτευση διαπίστωσα ότι τα περισσότερα ελληνικά ιδιωτικά κανάλια αφιέρωσαν όλο το δελτίο ειδήσεων, αν όχι το μεγαλύτερο μέρος, μιλώντας για το θέμα του Βατοπεδίου και για το πως κινούνται τα ποσοστά της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Δηλαδή τι είδους καταστροφή πρέπει να γίνει στον κόσμο για να κάνουν ρεπορτάζ την ώρα που πρέπει; Οφείλω βέβαια να ομολογήσω και να συγχαρώ το κανάλι Star και το κανάλι 9 που έδειχναν εικόνες μέσω ξένων πρακτορείων.

Αλλά μου έκανε εντύπωση χθες η ενασχόληση αυτών των ιδιωτικών καναλιών, τα οποία μάλιστα παινεύονται για τα υψηλά ποσοστά τους, μόνο με ελληνικά θέματα – χωρίς αυτό να σημαίνει φυσικά ότι εκείνη την στιγμή αναφέρονταν σε κάτι έκτακτο και επείγον (το βατοπέδι μας απασχολεί τώρα ένα μήνα και από ότι φαίνεται θα μας απασχολεί για πολύ καιρό ακόμα) την ώρα που σε μια άλλη χώρα έχει συμβεί αυτό το συνταρακτικό γεγονός. Αν είχε συμβεί αυτό στο χωριό μας την Ελλάδα τα κανάλια θα είχαν 24ωρη ζωντανή κάλυψη κατηγορώντας θεούς και δαίμονες, υπουργούς και πρώην υπουργούς ψάχνοντας να βρούνε ποιος φταίει και για τι, νομίζοντας έτσι ότι κάνουν δημοσιογραφία.

Τελικά και εγώ το γύρισα στο CNN και ενημερώθηκα για τους άμοιρους στην Ινδία.

Ωραία η Ελλάδα μας με τον ήλιο της και τα νησιά της και τις παραδόσεις της, αλλά νομίζω είμαστε σε κάποια πράγματα αρκετά πίσω. Κάποιοι δυτικοευρωπαίοι μας λένε το χωριό της Ευρώπης και εμείς οι Έλληνες ξινίζουμε και αρχίζουμε τα περί αρχαίας Ελλάδας και γέννησης της δημοκρατίας και του πολιτισμού των γραμμάτων και των τεχνών... Αυτά είναι παλιά όμως....

Η ανθρωπότητα έχει εξελιχθεί και αν εμείς οι ίδιοι θέλουμε να είμαστε ισότιμοι με τους υπόλοιπους λαούς πρέπει να πράττουμε και αναλόγως. Να πράττουμε σαν να είμαστε και εμείς μέλη της παγκόσμιας κοινότητας. Μα αν δεν ξέρουμε τι γίνεται στον κόσμο και ζούμε στο δικό μας το χωριό πως θα γίνουμε ισότιμοι; Και πως θα ενημερωθεί ο πολίτης που εκείνη την στιγμή μπορεί να μην βρίσκεται σε ένα laptop ή ένα blackberry? Ή, τελοσπάντων, οι άνθρωποι που δεν ξέρουν τόσο καλά αγγλικά και δεν μπορούν να παρακολουθήσουν ξένο κανάλι, τι θα πρέπει να κάνουν;

Τελοσπάντων, σήμερα, μια μέρα μετά την τρομοκρατική επίθεση στην Ινδία, νομίζω η ενημέρωση θα είναι πιο πλήρης, αν και πάλι για το βατοπέδι θα ακούσουμε στις ειδήσεις.

Κίνα - Ελλάδα

Πιστεύω ότι ο στόχος είναι σωστός. Πρέπει να επιδιώξουμε την ενίσχυση των σχέσεών μας και των εμπορικών και των διπλωματικών με την Κίνα. Η Κίνα είναι ένας μεγάλος παίχτης στο παγκόσμιο στερέωμα, και σιγά-σιγά εξελίσσεται στον μεγάλο ανταγωνιστή των ΗΠΑ.

Καλό είναι να τα έχουμε καλά και με τους δύο. Κυρίως με την Κίνα, που τώρα βρίσκεται σε ανάπτυξη, και της οποίας ο όγκος και μόνο προκαλεί δέος. Μιλάμε για μια τεράστια οικονομία, φανταστείτε ότι το Πεκίνο και μόνο ξεπερνάει κατά πολύ τον πληθυσμό της Ελλάδας. Θα μπορούσε κανείς να πει πως ο δήμαρχος του Πεκίνου είναι κάτι σαν τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, λαμβάνοντας υπόψη οικονομικά μεγέθη μόνο.

Η επίσκεψη του Προέδρου της Κίνας, και μάλιστα για τόσες ημέρες, είναι κάτι σημαντικό. Συναντήθηκε με πολλούς, πήγε σε διάφορα μέρη (ακόμα και στην Κρήτη όπου μάζεψε ελιές), και υπέγραψε κάτι βαριές συμφωνίες...

• Συμφωνία για την παραχώρηση του σταθμού διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων του Λιμένα Πειραιά στην COSCO
• Συμφωνία συνεργασίας του ΟΤΕ με την κινεζική εταιρεία τηλεπικοινωνιών HUAWEI
• Συμφωνία μεταξύ της ΕΡΤ και της κινεζικής τηλεόρασης CCTV.

Βέβαια, και οι Κινέζοι βγάζουν πολλά λεφτά από εμάς. Μην ξεχνάμε τους Έλληνες εφοπλιστές που χτίζουν (αυτή είναι η σωστή έκφραση) πολλά πλοία σε Κινέζικα ναυπηγεία. Ένας κλάδος της Κίνας εξαρτάται λοιπόν σε κάποιο βαθμό και από την Ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα. Έτσι μπράβο...
Και οι ευκαιρίες είναι ακόμα πολλές για περαιτέρω ενίσχυση της οικονομικής μας σχέσης, σε τομείς όπως η διακίνηση αγαθών από την Κίνα, η συνεργασία τους με κινεζικά ναυπηγεία.

Και μην ξεχνάμε τον κλάδο του τουρισμού. Φανταστείτε τον πληθυσμό της Κίνας. Έστω και εάν ένα 1% του πληθυσμού επισκεφτεί την Ελλάδα τα επόμενα πέντε χρόνια, τότε μιλάμε για περίπου 2,5 εκ Κινέζοι τουρίστες το έτος! Απίστευτα νούμερα, και απίστευτες προοπτικές...

Και δεν είναι μόνο τα οικονομικά οφέλη. Η Κίνα είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η ΗΠΑ τους βλέπει ως ανταγωνιστές. Έχει τεράστια διπλωματική δύναμη, κυρίως λόγω των μεγεθών της, και συνεπώς είναι μια χώρα με την οποία πρέπει να έχουμε καλές σχέσεις. Και κατά την επίσκεψή του, άκουσε και για το θέμα της ΠΓΔΜ. Πολύ θετικό αυτό. Κερδίσαμε, έστω και λίγους πόντους στο θέμα αυτό που μας απασχολεί.

Όπως και στη ζωή, έχει σημασία τι διασυνδέσεις έχεις, ποιους γνωρίζεις, ποιοι θα σε υποστηρίξουν, ποιους μπορείς να θεωρείς φίλους... Η Κίνα πρέπει να ανήκει στους φίλους μας.

Πηγή 1
Πηγή 2
Πηγή 3
Πηγή 4
Πηγή 5
Πηγή 6
Πηγή 7

Ηλεκτρονικά Παιχνίδια

Εμένα δεν με εκπλήσσει καθόλου αυτή η ανακοίνωση. Ο Στρατός των ΗΠΑ θα αναπτύξει ηλεκτρονικά παιχνίδια (παχνίδια υπολογιστή) για την εκπαίδευση των στρατιωτών του. Μάλιστα ο προϋπολογισμός για αυτή την προσπάθεια είναι 50 εκ δολ για πέντε χρόνια, ξεκινώντας το 2010.

Για πολύ καιρό τα παιχνίδια υπολογιστή θεωρούνταν μια περιθωριακή, κάπως, ενασχόληση. Πλέον, δειλά-δειλά και σιγά-σιγά τα παιχνίδια έρχονται στο προσκήνιο. Πλέον η αγορά, αρχικά, και κατόπιν ο απλός κόσμος καταλαβαίνουν πως τα παιχνίδια προσφέρουν ουσιαστικά στην ανθρώπινη ζωή.

Το άρθρο που είδα και αποτέλεσε την αφορμή για αυτή την ανάρτηση μιλάει για τις στρατιωτικές εφαρμογές των παχινιδιών υπολογιστή. Σαφώς, και ήταν η πρώτη προφανής χρήση των παιχνιδιών, εκτός της κοινότητας των gamers. Πολύ απλά, ο στρατός των ΗΠΑ θα αναπτύξει δικά του παιχνίδια για την εκπαίδευση του προσωπικού του σε εικονικές συνθήκες, οι οποίες όμως αντιγράφουν με ακρίβεια της πραγματικές συνθήκες. Το κόστος υλοποίησης είναι σαφώς πολύ μικρότερο από το όφελος της απόκτησης αρτίως εκπαιδευμένου προσωπικού. Μεμιάς, οι "φρέσκοι" στρατιώτες των ΗΠΑ μπορούν να βρεθούν στο πεδίο της μάχης όπου θα γνωρίζουν πως να χειριστούν το εξοπλισμό τους με τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα, και να συμπεριφέρονται ως έμπειροι μαχητές.

Εμένα, βεβαίως, δεν με ενδιαφέρουν οι στρατιωτικές εφαρμογές των παιχνιδιών υπολογιστή. Με ενδιαφέρουν οι δυνατότητες που προσφέρουν τα παιχνίδια υπολογιστή για (έμμεση κυρίως) εκπαίδευση των παικτών. Το ξέρω, δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις πως το να παίζεις παιχνίδια σε βοηθάει εκπαιδευτικά, αλλά εγώ είμαι πεπεισμένος.

Πρώτα από όλα, τα περισσότερα παιχνίδια είναι στα Αγλλικά. Αν μη τι άλλο, ο παίχτης μαθαίνει Αγγλικά. Και μάλιστα καλά Αγγλικά. Συντακτικό, γραμματική, λεξιλόγιο. Εγώ σε μικρή ηλικία είχα πολύ καλή γνώση των Αγγλικών, και δεν ήταν επειδή διάβαζα πολύ τα Αγγλικά μου :)

Αλλά αυτό που πιστεύω ακράδαντα είναι πως τα παιχνίδια - οποιαδήποτε παιχνίδια, είτε είναι στρατηγικής είτε αγώνων αυτοκινήτων - ενισχύουν πάρα πολύ την αντίληψη ακόμα και την ευφυία των παιχτών. Το να επιχειρείς να πετύχεις ένα στόχο, να καταστρώνεις ένα σχέδιο, να προχωράς στην υλοποίησή του, να αναπροσαρμόζεις το σχέδιο όταν αυτό δεν αποδίδει τα αναμενώμενα, η έρευνα, η δοκιμή, είναι όλα μέρος των παιχνιδιών. Είναι πράγματα που μαθαίνει ο παίχτης, και τα οποία έχεουν άμεση σχέση με το τι θα κληθεί να κάνει αργότερα ως επαγγελματίας, ως οικογενειάρχης, ως πολίτης.

Το μυαλό δουλεύει παίζοντας παιχνίδια, δεν χαζεύει. Ακόμα και να παίζεις ένα παιχνίδι με αυτοκινητάκια στον υπολογιστή αποτελεί πρόκληση για τον εγκέφαλο του παίχτη. Η γρήγορη αντίδραση ώστε να καταφέρεις να πάρεις την στροφή, η στρατηγική που χρησιμοποιείς για να προσπεράσεις τον αντίπαλο κλπ αποτελούν εκπαιδευτικές ασκήσεις.

Και για να μην αναφερθώ στα σχετικά νέα παιχνίδια μέσω internet, που αναπτύσσουν τις κοινωνικές ικανότητες του χρήστη (ναι καλά θα μου πείτε). Η συνεργασία, η συλλογική διαμόρφωση κοινών αποδεκτά σχεδίων, η επίλυση διαφορών, η φιλία, το να μοιράζεσαι τις επιτυχίες και τις αποτυχίες με τους συντρόφους σου, όλα αυτά ενισχύουν την κοινωνικότητα του ανθρώπου.

Πρέπει όμως να είμαστε προσεκτικοί. Προσοχή με το πότε θα ξεκινήσουν να παίζουν παιχνίδια τα παιδιά, και βέβαια χρειάζεται μέτρο. Αλλά μέτρο και στο μέτρο. Ας παίξει το παιδί...

Πηγή "Army to invest $50M in combat training games"

Εξωγήινη Ζωή

Επιστήμονες αναφέρουν πως "Ανιχνεύθηκε διοξείδιο του άνθρακα σε άλλο πλανήτη". Γιατί είναι αυτό σημαντικό; Επειδή "το διοξείδιο του άνθρακα είναι μια από τις τέσσερις χημικές ουσίες (νερό, μεθάνιο, οξυγόνο/όζον, διοξείδιο), τις οποίες η ζωή μπορεί να δημιουργήσει, έτσι η ανίχνευσή του, αν μη τι άλλο, δείχνει ότι οι αστρονόμοι μπορούν να βρουν ίχνη ζωής σε άλλους κόσμους".

Σημαντική ανακάλυψη, ένα ακόμα βήμα πιο κοντά - πιστεύω - στην ανακάλυψη εξωγήινης ζωής. Και δεν εννοώ πράσινα ανθρωπάκια. Αν και μια τέτοια ανακάλυψη θα είχε πολύ γούστο.

Είναι στατιστικώς απίθανο να μην υπάρχει εξωγήινη ζωή. Κάπου θα πρέπει να υπάρχουν μονοκύταροι οργανισμοί, κάπου θα πρέπει να υπάρχει κάποιο άλλο ζωντανό ον. Και φανταστείτε κιόλας αυτό να έχει και ευφυία. Και φανταστείτε ακόμα να είμαστε σε θέση (λόγω απόστασης, τεχνολογίας κλπ) να μπορούμε να επικοινωνήσουμε.

Πόσο ασήμαντοι θα γίνουμε μεμιάς. Πόσο περίεργα θα νιώθουμε όταν σηκώνοντας το κεφάλι, θα βλέπουμε όχι πλέον απλά φώτα στο ουρανό αλλά το σπίτι εξωγήινων πολιτισμών.

Τι υπέροχη ανακάλυψη, και τι απρόσμενη που θα ήταν μια ανακοίνωση για ανακάλυψη εξωγήινης ζωής. Και για φανταστείτε να υπάρχει ζωή σε άλλα σημεία του δικού μας ηλιακού συστήματος. Τόσα φεγγάρια, τόσες σκοτεινές και κρυφές γωνίες παραμένουν στη δική μας περιοχή του σύμπαντος, που είναι σίγουρο πως θα ψάχνουμε για πολύ ακόμα. Και τι υπέροχο που θα είναι να βρούμε κάτι εκεί.

Μπορεί από στιγμή σε στιγμή, έτσι αναπάντεχα, κάποιος επιστήμονας να γράψει και αυτός wow και να βρει κάτι εδώ κοντά, εντός του ηλιακού μας συστήματος.

Πηγή

Πολιτική Ασυμφωνία

Πότε πότε με εκπλήσσει το πολιτικό γίγνεσθαι στην Ελλάδα. Συνήθως, ή μάλλον τις περισσότερες φορές, τα πράγματα κινούνται συνηθισμένα, αυτά που συμβαίνουν είναι ανεμενόμενα, ανεξαρτήτως χρώματος κυβέρνησης, και ο τόπος πορεύεται όπως πορευόταν πάντοτε.

Θέλω να σταθώ σε μια δήλωση του Αντώναρου: «Κατ' εξαίρεση συμφωνούμε με τον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ…». Δεν έχει σημασία το θέμα για το οποίο συμφωνούνε τα δύο κόμματα (για αυτό βάζω τις τελείες). Αυτό που με εκπλήσσει, και πολύς κόσμος θα το περάσει στα ψιλά, είναι ότι το γεγονός πως συμφώνησαν τα δύο κόμματα αποτελεί εξαίρεση!

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση ανοιχτά (και ξεδιάντροπα) μας λέει πως δεν συμφωνεί με την αξιωματική αντιπολίτευση στην πλειονότητα των θεμάτων, και πως τέτοια περιστατικά συμφωνίας αποτελούν εξαίρεση, και συμβαίνουν σπάνια. Τόσο μάλιστα που πρέπει να σχολιαστούν καταλλήλως κατά την εισαγωγή της δήλωσης της κυβέρνησης.

Δηλαδή, θα μας πουν πως δεν υπάρχουν θέματα στα οποία συμφωνούν; Σε όλα τα θέματα οι απόψεις τους είναι τόσο ριζικά κάθετες; Πρέπει κάθε φορά που στη βουλή γίνεται ψηφοφορία, να υπερψηφίζει η κυβέρνηση και να καταψηφίζει η αντιπολίτευση; Τόσο άσχημα τα κάνει πάντα η κυβέρνηση; Και όταν μετά 4-8 χρόνια, η αξιωματική αντιπολίτευση γίνει κυβέρνηση, πάλι και αυτή με τη σειρά της τόσο λάθος απόψεις έχουν, που μονίμως θα διαφωνούν με όλους τους άλλους;

Έχουμε δύο μέρη λοιπόν που ουσιαστικά στο μόνο που συμφωνούν είναι πως διαφωνούν. Κάθε μέρα, κάθε μήνα, κάθε χρόνο, κάθε 4ετία η ίδια ιστορία. Όλοι διαφωνούν μεταξύ τους. Ε, αυτό είναι κοροϊδία, είναι διαφωνία για την τιμή των όπλων - μην παραδεχτεί η κυβέρνηση πως η αξιωματική αντιπολίτευση είχε μια καλή ιδέα και πρέπει να την υιοθετήσει, και αντίστοιχα μην παραδεχτεί η αξιωματική αντιπολίτευση πως μια φορά η κυβέρνηση τα χειρίστηκε καλά. Ρε παιδιά, μας κοροϊδεύετε, και φταίμε εμείς που σας ανεχόμαστε.

Βγες, ρε κ Πρωθυπουργέ, και παραδέξου τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης... "Μπράβο σου, καλά τα είπες αυτή τη φορά, συναινώ με την πρότασή σου και ας προχωρήσουμε". Θα ήταν αναζωογονητική μια τέτοια δήλωση. Αλλά που; Δεν πρέπει να φανούν μικροί απέναντι στον αντίπαλό τους...

Και ξέρετε κάτι τελευταίο... όταν δύο διαφωνούν, κατηγορώντας ο ένας τον άλλο πως οι ιδέες του και οι πράξεις του είναι λανθασμένες, τότε το πιο πιθανό είναι πως και των δύο οι ιδέες και πράξεις είναι λάθος...
(please, φρέσκο αίμα και μυαλά στη Βουλή)

Πηγή

Οι νέες εφημερίδες

Σε συνέχεια δικών μου αναρτήσεων με τίτλους "Οι εφημερίδες έχουν μέλλον" και "Γενικές Γνώσεις" σχετικά με το μέλλον των έντυπων μέσων ενημέρωσης, διαβάζω πως το PC Magazine (σημαντικό περιοδικό του χώρου των υπολογιστών) αποφάσισε να διακόψει την έντυπή του έκδοση, και να επικεντρωθεί αποκλειστικά στην ηλεκτρονική του έκδοση (αποκλειστικά μέσω internet δηλαδή).

Γιατί; Πολύ απλά επειδή τους συμφέρει περισσότερο, από επιχειρηματική σκοπιά, να έχουν μόνο ιντερνετική έκδοση. Πολύ απλά, θα βελτιώσουν τα οικονομικά τους νούμερα επικεντρώνοντας στο internet και τον ψηφιακό αναγνώστη. Και αυτό δεν είναι λόγια του αέρα, έχουν νούμερα που υποστηρίζουν αυτή τους την κίνηση. Έχουμε λοιπόν:

• Τα online έσοδα αυξήθηκαν κατά 42% από το 2001
• Τα online έσοδα αποτελούν το 70% των συνολικών εσόδων
  

Χαίρομαι που είμαι στο πνεύμα της εποχής και καταφέρνω να αντιλαμβάνομαι (στο βαθμό που μπορώ) που πηγαίνουν οι εξελίξεις της τεχνολογίας και κυρίως τον τρόπο που αυτές επηρεάζουν το επαγγελματικό χώρο αλλά και τη ζωή του ανθρώπου γενικότερα.
Αρκεί μονάχα να μπορέσω να το εκμεταλλευτώ αυτό και στην δική μου επαγγελματική πορεία ... :)

Εκδότες συντονιστείτε...
Μια ιντερνετική Ελληνική εφημερίδα θα έκανε πάταγο στην Ελλάδα. Θα είχε τεράστιο κοινό. Η θεματολογία αν ήταν κατάλληλα προσαρμοσμένη σε ένα πιο νεαρό κοινό, τα νούμερα των αναγνωστών θα ήταν τεράστια. Δεν νομίζω πως δεν υπάρχουν δυνητικοί αναγνώστες, απλώς ο τρόπος προσέγγισής τους πρέπει να είναι ο κατάλληλος. Δεν χρειάζεται να σκεφτούμε και πολύ σκληρά, ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα του εξωτερικού!

Ειδήσεις άμεσες, για γεγονότα που συμβαίνουν τώρα (όχι χθες), χρήση της τεχνολογίας ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να διαβάζει τα νέα στον υπολογιστή του αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη ηλεκτρονική συσκευή (βλέπε iPhone, Blackberry κλπ). Πληθώρα από φωτογραφίες, video, δυνατότητα σχολιασμού από το κοινό (το social web στοιχείο δηλαδή του site). Μια κοινότητα από ενεργούς αναγνώστες. Forums για συζήτηση κλπ. Οι δυνατότητες είναι απεριόριστες...

Πηγή

Πειρατεία

Κοιτάω το ημερολόγιό μου και λέει 2008, σχεδόν 2009. Τι κάνουν πειρατές τον 21ο αιώνα;
Και όμως, από ό,τι φαίνεται, αυτή είναι η εποχή όπου το να είσαι πειρατής - με ξύλινο πόδι και παπαγάλο στον ώμο Ή εναλλακτικά οπλοπολυβόλο και ένα ταχύπλοο - είναι το πιο επικερδές επάγγελμα.

Πως αλλιώς να αντιδράσω στην πειρατεία ενός Σαουδαραβικού σούπερ τάνκερ με αργό πετρέλαιο αξίας 100 εκ δολλαρίων έξω από τις ακτές της Σομαλίας. Ενός πλοίου μήκους 330 μέτρων Sirius Star της σαουδαραβικής εταιρείας Aramco, το οποίο μεταφέρει 2 εκατομμύρια βαρέλια αργού!

Και οι Σομαλοί πειρατές επαγγελματίες ... «Ζητάμε από τους Σαουδάραβες πλοιοκτήτες 25 εκατομμύρια δολάρια. Δεν θέλουμε οι συνομιλίες για την διευθέτηση του θέματος αυτού να διαρκέσουν πολύ. Οι Σαουδάραβες έχουν δέκα ημέρες για να ικανοποιήσουν το αίτημά μας, αλλιώς θα αντιδράσουμε με τρόπο που μπορεί να είναι καταστροφικός».

Από την μία έχουμε την τεχνολογία που κάνει θαύματα, και από την άλλη έχουμε την ανθρώπινη εφευρετικότητα, που και αυτή κάνει θαύματα. Απλώς, μια πρωτότυπη ιδέα, ένα πανάρχαιο επάγγελμα, ένα ταχύπλοο και ένα σούπερ τάνκερ, και ξαφνικά απειλείς να ανατινάξεις 100 εκ δολλάρια στον αέρα, εάν δεν σου πληρώσουν τα λύτρα. Και τα λύτρα; 25 εκ δολλάρια. Μανούλα μου ... Και οι εταιρείες τα πληρώνουν.

Καθημερινά υπάρχουν ρεπορτάζ για πειρατεία τάνκερ. Από την αρχή της χρονιάς, 90 πλοία έχουν δεχθεί επίθεση από Σομαλούς πιερατές στον κόλπο του Άντεν και στον Ινδικό Ωκεανό, σύμφωνα με το Διεθνές Ναυτιλιακό Γραφείο.

Το πρόβλημα είναι πλέον τόσο σοβαρό που κράτη υπερασπίζονται τα εμπορικά τους συμφέροντα με πολεμικά πλοία. Η Ινδία έβγαλε φρεγάτα να περιπολεί και να καταδιώκει. Γιατί; Πολύ απλό, χάνει λεφτά. Οι ινδικές ναυτιλιακές εταιρίες καταγράφουν απώλειες 450.000 δολαρίων το μήνα εξαιτίας των καθυστερήσεων στις προθεσμίες που έχουν συμφωνήσει με τους εταίρους τους για τη διακίνηση των εμπορευμάτων.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως οι ένοπλοι επί του πλοίου είναι περισσότεροι από 100. Για να δούμε πως θα εξελιχθεί ... Θα δούμε κάνα ωραίο "μανιτάρι";

Στο μεταξύ, αξιωματούχοι από τις χώρες της Ερυθράς Θάλασσας (Αίγυπτος, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, Σουδάν και Υεμένη) συναντώνται σήμερα στο Κάιρο με στόχο «την ενίσχυση της συνεργασίας ανάμεσα στις αραβικές χώρες της Ερυθράς».

Παιδιά, φίλοι Σομαλοί πειρατές, δέχεστε αιτήσεις από Έλληνες ανέργους; Είμαστε παραδοσιακά ναυτικοί...

Πηγή 1
Πηγή 2
Πηγή 3
Πηγή 4
Πηγή 5

Α, υπήρχε και Ελληνικό δεξαμενόπλειο υπό την κατοχή τους κάποια φάση, και ας μην κυκλοφόρησε πολύ το νέο...

Πηγή

Μοντέρνα Ιατρική

Απίστευτο, το διαβάζω και ανατριχιάζω. Τι έχουν καταφέρει, τουλάχιστον σε πιλοτικό επίπεδο, οι γιατροί με τη βοήθεια της τεχνολογίας...

Υπάρχει έρευνα για το πως μπορεί κανείς χρησιμοποιήσει νανο-σκαλωσιές (κυριολεκτικά) για να βοηθήσουν στην αναγέννηση ιστού και οστών.... !
Τι; Ναι, κατάφεραν με τη συγκεκριμένη τεχνική να βοηθήσουν τον ανθρώπινο οργανισμό, στην περίπτωση ενός ασθενούς, να αναπλάσει από μόνος του την άκρη του δαχτύλου που του κόπηκε σε ατύχημα (νύχι, ιστό, κόκκαλο).
Απίστευτα πράγματα, επιστημονική φαντασία θα μπορούσε να πει κανείς.

Πως λειτουργεί η τεχνική; Λοιπόν...
Φτιάχνεις μια νανο-σκαλωσιά στις διαστάσεις που σε ενδιαφέρουν (μιλάμε απίστευτα μικρή), μετά την ενσωματώνεις στο σημείο του σώματος που υπήρχε η βλάβη. Κατόπιν, τα κύταρα του οργανισμού αναπτύσσονται πάνω στη σκαλωσιά, σιγά σιγά, και έτσι ξαναδημιουργείται αυτό που είχε καταστραφεί. Η νανοσκαλωσιά είναι φτιαγμένη από βιοδιασπώμενο υλικό, και μετά από κάποιο διάστημα διαλύεται, και απομένουν μονάχα τα νέα κύταρα.
Απίστευτο ...

Και από χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Να και κάτι καλό.

Είχες καρκίνο και σου έκοψαν μέρος του στήθους σου; Κανένα πρόβλημα. Με μια συλλογή από νανοσκαλωσιές μπορεί σιγά σιγά να ξανααποκτήσεις το στήθος σου...

Για αυτό μου αρέσει η τεχνολογία. Γιατί μπορεί πραγματικά να βοηθήσει τον άνθρωπο.

Πηγή (National Post)

Α, σε άλλη περίπτωση, χρησιμοποιώντας βλαστοκύταρα μπόρεσαν να κάνουν μεταμόσχευση τραχείας.... Πως; Πήραν την τραχεία ενός δωρητή. Με χημική επεξεργασία αφαίρεσαν τα κύταρα του δότη. Έβαλαν επάνω της μετά βλαστοκύταρα του ασθενούς. Αυτά αναπτύχθηκαν και κάλυψαν την τραχεία. Μετά οι γιατροί έκαναν την μεταμόσχευση και η πιθανότητα απόρριψης του μοσχεύματος είναι ελάχιστη, μια και είναι η τραχεία του ασθενούς (ίδια κύταρα με τον ασθενή που προήλθαν από τα βλαστο κύταρα)
Ουάου...

Πηγή (Καθημερινή)

Η Μοντέρνα Ζωή

Δεν ξέρω, βλέποντας την φωτογραφία αυτή αναρωτήθηκα.... Όταν κοιμάμαι, σκέφτομαι τους υπολογιστές; Μα και βέβαια όχι ... Ουφ, γλύτωσα, η ζωή μου δεν είναι έτσι.

Χμ, ίσως είναι χειρότερα....
Υπολογιστής και πολλές φόρες δύο υπολογιστές στη δουλειά μου. Δουλεύω συνεχώς πάνω σε υπολογιστή. Και τώρα, αυτή ακριβώς τη στιγμή δουλεύω πάνω σε ένα laptop.
Υπολογιστής και στο σπίτι. Ή μάλλον δύο. Ένας υπολογιστής για τα του internet, και ένας άλλος πιο ενισχυμένων δυνατοτήτων για όλα τα άλλα (και για παιχνίδια).
Δύο κινητά. Ένα προσωπικό και ένα για τη δουλειά. Μάλιστα αυτό της δουλειάς είναι ένα blackberry, μπορεί κανείς να το πει μίνι-υπολογιστή.
Υπολογιστής και στις διακοπές (πότε-πότε) για να μπορούμε να δούμε και καμιά ταινιά. Βέβαια, αυτά προ παιδιού, τώρα δεν υπάρχει χρόνος.
Υπολογιστής και στον ύπνο μου ... όχι βέβαια, ευτυχώς ... :)

Πάντως ας κανείς αναλογιστεί τι έχει συμβεί τα τελυταία χρόνια. Και δεν χρειάζεται να πας μακριά. Το 1993, πριν 15 χρόνια (ναι, είναι μακρυά, πως περνάει ο καιρός) ήταν η πρώτη φορά που είχα μπει internet και είχα ενθουσιαστεί που είδα μια ιστοσελίδα στην ιαπωνία. Ουάου....

Φαντάζεται κανείς που θα βρισκόμαστε σε 15 χρόνια από τώρα;
Υπολογιστές στο αμάξι, στα ρούχα, στις συσκευές του σπιτιού, στα τηλέφωνα, παντού.
Και εμείς συνεχώς καλωδιωμένοι, ζώντας μια virtual ζωή (π.χ. σαν αυτή του blogger), επικοινωνόντας με email και tweets.

Χμ, δεν ξέρω αν είναι χειρότερα, που είμαστε τόσο καλωδιωμένοι. Αλλά νομίζω είναι καλύτερα.
Σήμερα μίλησα σε conference call με κάτι Ινδούς, με την μητέρα μου που είναι διακοπές στα Γιάννενα, με έναν άλλο που είναι στο γραφείο της δουλειάς του που μου έστειλε και κάτι email, με έναν άλλο που ήταν καθ'οδόν στη δουλειά επί της πηγμένης Αττικής Οδού, με μια άλλη που δεν ξέρω και εγώ που ήταν, μου έστειλαν αρχεία για τη δουλειά, κανόνισα ηλεκτρονικά κάτι συναντήσεις, έστειλα υλικό στον προϊστάμενό μου που δεν ξέρω καν που είναι. Α, μόλις μου απάντησε.

Ρε παιδιά, κατηγορούμε τις ηλεκτρονικές συσκευές για αποξένωση. Μα τι λέτε τώρα, πιο παγκόσμιος πολίτης δεν είναι δυνατόν να αισθανθώ... Είμαι σε επαφή με όσους επιθυμώ, όπου και εάν βρίσκονται αυτοί, και μάλιστα πάσχω από υπερφόρτωση επαφών (too many people, not enough time).

Αστείο για Μαθηματικούς

An infinite number of mathematicians walk into a bar. The first one orders a beer. The second orders half a beer. The third, a quarter of a beer. The bartender says "You're all idiots", and pours two beers.

-- Θα του άρεσε του πατέρα μου.

Πηγή

Πολιτική και Ίντερνετ

Συνεχίζοντας την προηγούμενή μου ανάρτηση με τίτλο "Ο Πρώτος Μαύρος Πρόεδρος των ΗΠΑ", ο Ομπάμα κέρδισε γιατί κατάφερε να πείσει τον αναποφάσιστο και τον αδιάφορο ψηφοφόρο να προσέλθει στην κάλπη και να δώσει την ψήφο του στον Ομπάμα.

Ορισμένα νούμερα...
Σχεδόν το 65% του πληθυσμού ψήφισε σε αυτές τις εκλογές. Το ποσοστό συμμετοχής ήταν το υψηλότερο μετά τις εκλογές του 1908. Επιτυχία για τον Ομπάμα, αλλά συνεχίζει να παραμένει αποτυχία για το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ. Παραμένει, λοιπόν, το 35% του πληθυσμού, 1 στους 3 ψηφοφόρους, σχεδόν 70 εκατομμύρια κόσμος, που πιστεύει πως δεν αξίζει να ψηφίσεις. Πως η άποψή σου δεν έχει ισχύ. Πως ό,τι και να επιλέξεις ανάμεσα στα δύο αυτά κόμματα (ναι υπάρχουν και ανεξάρτητοι υποψήφιοι, αλλά δεν καταφέρνουν ποτέ τίποτα), πάλι τις ίδιες πολιτικές θα εφαρμόσουν, και δεν θα υπάρξει καμία διαφορά στην ζωή του καθημερινού πολίτη.

Ο Ομπάμα κατάφερε να κερδίσει γιατί χρησιμοποίησε εναλλακτικά κανάλια προσέγγισης των ψηφοφόρων, και κυρίως των ψηφοφόρων που ήταν αναποφάσιστοι ή κομματικά αδιάφοροι, αλλά και αυτών που υπό άλλες συνθήκες δεν θα κατέβαιναν στις εκλογές. Και σαφώς έπεισε τους νέους που ψήφιζαν για πρώτη φορά σε αυτές τις εκλογές. Μεγάλη υπόθεση, και εμπνευσμένη διαχείριση του internet για πολιτική προώθηση. Το Facebook, το MySpace, και το Twitter είναι τα νέα πλέον μέσα / όπλα ενός πολιτικού.

Κάποια ακόμα νούμερα...
Ο Ομπάμα μάζεψε 660 εκ. δολάρια από προσφορές.
130.000 φίλους είχε ο Ομπάμα στο Twitter, οι οποίοι παρακολουθούσαν τα μηνύματά του.
Ο Ομπάμα είχε πάνω από 3 εκ. φίλους στο Facebook, ενώ ο Μακέιν μόλις 600 χιλιάδες.
Στο YouTube ο Ομπάμα ανέβασε 1800 video - αντί των 330 του Μακέιν - τα οποία οι ψηφοφόροι των ΗΠΑ είδαν 110 εκ φορές.
Για περισσότερα νούμερα εδώ.

Εγώ συνεχίζω και το λέω...
Νέοι Έλληνες [υποψήφιοι] πολιτικοί, μην αγνοείται το internet. Ακολουθήστε τις Συμβουλές που σας έδωσα παλαιότερα. Μπορείτε να χρησιμοποιείσετε τις νέες τεχνολογίες του διαδικτύου για να βοηθήσετε και εσείς τη δική σας καμπάνια. Μπορείτε εύκολα να προωθήσετε τον ευατό σας. Μπορείτε να μεταφέρετε τις ιδέες σας εύκολα και γρήγορα. Μπορείτε να προσεγγίσετε περισσότερους ψηφοφόρους πιο οικονομικά και πιο βολικά. Μπορείτε πολύ εύκολα να κερδίσετε την ψήφο του νέου (που ενδεχομένως ψηφίζει για πρώτη φορά) και του απογοητευμένου, που άκουσε αυτά που έχετε να πείτε και συμφωνεί. Ξεπεράστε τα όρια του χθες, και αγκαλιάστε το αύριο (ωραίο σύνθημα αυτό). Το internet είναι εδώ για να βοηθήσει, εσάς αλλά περισσότερο εμάς τους πολίτες / ψηφοφόρους να ψηφίσουμε αυτόν που πραγματικά μας αντιπροσωπεύει.

Πηγή (TechCrunch)

«Οι εφημερίδες έχουν μέλλον»

Αυτό είπε ο Ρ. Μέρντοχ σε συνέντευξή του. Και πρέπει να ομολογήσω πως συμφωνώ. Και ας έρχομαι λίγο σε ασυμφωνία λόγων, μια και σε παλιότερη ανάρτηση με τίτλο "Γενικές Γνώσεις" έλεγα πως η εφημερίδα είναι ένα "νεκρό" μέσο.

Ουσιαστικά εγώ και ο Ρ. Μέρντοχ λέμε το ίδιο πράγμα. Όχι, δεν πιστεύω πως ο Ρ. Μέρντοχ διαβάζει το blog μου (δεν νομίζω να ξέρει να διαβάζει ελληνικά...)

Αυτό που επισημαίνει ο Ρ. Μέρντοχ είναι πως η εφημερίδα καλύπτει μια βασική πλέον ανάγκη του ανθρώπου, την ανάγκη για ενημέρωση. Οπότε αφού υπάρχει η ζήτηση, πάντα θα υπάρχουν επιχειρηματικές ενέργειες που θα στοχεύουν να καλύψουν αυτή την ανάγκη. Άρα πάντοτε οι εφημερίδες θα έχουν ζήτηση και θα συνεχίσουν να πουλάνε.

Απλώς, η εφημερίδα ως μέσο πρέπει να προσαρμοστεί στα δεδομένα της εποχής και του κοινού της, και όχι να παραμείνει έτσι όπως ήταν εδώ και δεκαετίες. Πολύ ορθά μιλάει ο Ρ. Μέρντοχ και συμφωνώ απολύτως. Εξάλλου, αυτό έλεγα και εγώ στην παλαιότερή μου ανάρτηση. Προσαρμοστείτε, αλλιώς θα εξαφανιστείτε.

Ο Ρ. Μέρντοχ, αν και μιας κάποιας ηλικίας, έχω αντίληψη νεαρού επιχειρηματία. Δεν ξέρω αν έχει νεαρούς συμβούλους, αλλά φαίνεται να αφουγκράζεται σωστά την εποχή και τις ανάγκες της. Και η κίνηση να αγοράσει το MySpace, ανταγωνιστικού δικτύου του Facebook, το οποίο φαίνεται να έχει καλύτερο επιχειρηματικό μοντέλο από το Facebook, ήταν εμπνευσμένη.

Αυτό που χρειάζεται η εφημερίδα είναι να ψηφιοποιηθεί και να ιντερνετοποιηθεί (θέλω την πατέντα της λέξης, αν δεν την έχει κάποιος άλλος). Όλο και περισσότερος κόσμος ενημερώνεται ψηφιακά μέσω του διαδικτύου (ακριβώς αυτό κάνεις και τώρα αγαπητέ μου αναγνώστη). Τα νέα έρχονται στην ψηφιακή μας πόρτα άμεσα (μέσω RSS feed readers), την ίδια ακριβώς στιγμή που αναφέρονται από τα ψηφιακά μέσα. Ο αναγνώστης επιλέγει από που θα δέχεται τις ειδήσεις του, και το εάν θα τις διαβάσει ή θα τις προσπεράσει. Κόστος μηδέν. Και κόβω το χέρι μου ότι ο χρόνος που ο ψηφιακός αναγνώστης ξοδεύει στην ιντερνετική ενημέρωση είναι πολύ παραπάνω από τον χρόνο που ο παραδοσιακός αναγνώστης ξοδεύει στην έντυπη (ή ακόμα και τηλεοπτική) ενημέρωση. Και σαφώς βλέπει περισσότερες διαφημίσεις, και σαφώς αξίζει περισσότερο για μια ιντερνετική εφημερίδα. Α, και μπορείτε και να "πουλάτε" ψηφιακές εφημερίδες, με αυτό τον τρόπο, και σε Έλληνες του Εξωτερικού (άντε σας βρήκα και νέα πελατεία).

Εμπρός, λοιπόν, εφημερίδες του τόπου, συντονιστείτε ή εξαφανιστείτε. Η επιλογή είναι αποκλειστικά δική σας. Εμείς θέλουμε να ενημερωνόμαστε. Εσείς θέλετε να μας ενημερώσετε;

(και δεν μιλάω για τις προσπάθεις εφημερίδων όπως η Καθημερινή και η Ημερήσια, που απλώς αναπαράγουν ιντερνετικά την έντυπή τους έκδοση)

ΥΓ. γκουχου, γκουχου, φτιάξε τμήματα ολόκληρα ψηφιακής ενημέρωσης.

Πηγή (Καθημερινή)

Amazon Launches OLPC ‘Give 1 Get 1’ Laptop Drive

Σε προηγούμενη ανάρτηση με τίτλο "One Laptop Per Child" αναφέρθηκα στον ομώνυμο οργανισμό που σκοπό έχει την διάδοση της τεχνολογίας στις υπό ανάπτυξη χώρες μέσω της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας, και συγκεκριμένα της διάθεσης ενός laptop σχεδιασμένου ειδικά για τα παιδιά σε πολύ χαμηλή τιμή.

Είχα αναφέρει πως η διάθεση των υπολογιστών θα γίνεται μέσω του amazon, όπου κανείς μπορεί να παραγγείλει ένα τέτοιο laptop. Με αυτή την κίνηση, ο καταναλωτής αγοράζει δύο laptops. Το ένα θα το παραλάβει στην πόρτα του, ενώ το δεύτερο laptop θα δοθεί σε κάποιο παιδί σε μια υπό ανάπτυξη χώρα.

Σκεφτείτε το, το OLPC XO Laptop μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ ωραίο Χριστουγεννιάτικο δώρο για το παιδί σας. Εγώ σίγουρα θα αγόραζα ένα, εάν η κόρη μου ήταν μεγαλύτερη (τώρα είναι 11 μηνών).

Για δείτε εδώ (amazon).

Comic Book Films

H ανάρτηση απευθύνεται στο geek μέσα μας (όσοι από εμάς έχουμε, και το παραδεχόμαστε)...

Λοιπόν, η πλέον κατατοπιστική λίστα με ταινίες που πρόκειται να βγουν με θέμα κάποιον ήρωα από κόμικ. Η λίστα αναφέρει το κόμικ, το έτος που πρόκειται να βγει η αντίστοιχη ταινία, και μια σύντομη περιγραφή.

Οι ταινίες είναι 75! Εβδομήντα Πέντε!

Όπως διαπιστώνετε, οι ταινίες με σούπερ ήρωες πουλάνε καλά. Ποπ-κορν καταναλώνεται. Και οι πωλήσεις των DVD εκτοξεύονται.

Και οι ταινίες αυτές απευθύνονται και σε μεγάλο μέρος από τους λεγόμενους πειρατές (όχι της Καραϊβικής), αυτούς που κατεβάζουν παράνομα τις ταινίες μέσω internet.

Αυτό πρέπει να αποτελέσει και μια αφορμή για επαναπροσδιορισμό του οικονομικού μοντέλου του σύγχρονου σινεμά. Δεν έχω καμία διάθεση να δώσω 20€ (περίπου) για να πάω με τη σύζυγό μου να δω μια (επιεικώς) αδιάφορη ταινία, όπως είναι οι περισσότερες από αυτές που βγαίνουν. Δώστε μου ταινίες καλές, δώστε μου καλύτερες τιμές, και εγώ θα πάω. Ειδάλλως, θα συνεχίσω να κατεβάζω από το internet, και να βλέπω στην άνεση του σπιτιού, την ώρα που θέλω, και χωρίς να έχω κανένα να με ενοχλεί.

Πηγή (Den of Geek)

σ.σ. Συνοδευτική ανάρτηση, το Χόλιγουντ και η Ελληνική Μυθολογία

Εργασία και Θάνατος

Αυτό είναι το πρόσωπο της απόγνωσης, αυτός είναι ο άνθρωπος που σκότωσε 3 συναδέλφους του επειδή έχασε τη δουλειά του (δεν αυτοκτόνησε μετά, απλώς αγνοείται).

Τώρα πια, η οικονομική κρίση δεν συνεπάγεται απλώς οικονομικές απώλειες, αλλά και απώλειες ανθρώπινων ζωών.

Σε πιο σημείο έχει φτάσει πλέον η κρίση, που ένας εργαζόμενος αποφασίζει να θέσει τέλος στη ζωή αυτών που θεωρεί υπεύθυνους για την απώλεια της δουλειάς του. Μας φαίνεται χολιγουντιανό συμβάν, ως σκηνή από ταινία, αλλά τα πράγματα είναι απολύτως πραγματικά, και πολύ κοντά και στο δικό μας τρόπο ζωής.

Δεν θέλω να είμαι μάντης κακών, αλλά τέτοια φαινόμενα πολύ φοβάμαι ότι δεν απέχουν και πολύ από την Ελλάδα. Θύμα του καπιταλισμού, της παγκοσμιοποίησης, της οικονομικής κρίσης, θύμα της κοινωνίας των ΗΠΑ, θύμα των συνανθρώπων του.

Φανταστείτε, να είστε στο γραφείο σας, και να ακούτε πυροβολισμούς, συνάδελφοι να τρέχουν να κρυφτούν, να φοβούνται, να παρακαλούν για τη ζωή τους. Ο ήχος της σκανδάλης, ο τρόμος στα μάτια, το αίμα, η ζωή που φεύγει. Και να κοιτάς, και να βλέπεις το όπλο στα χέρια σου. Μόλις σκότωσες αυτούς που σου στέρησαν την εργασία, τον τρόπο να ζεις, τον τρόπο να τρέφεις την οικογένειά σου. Ελπίζω μονάχα να ήταν ένα όνειρο, να ξυπνήσω το πρωί να πάω στη δουλειά ...

Πηγή (Mercury News)
Πηγή (TechCrunch)

Eco-Driving

--
Η ανάρτηση είναι από τον φίλο Φώτη Κουρμούση (Περιβαλλοντολόγος, Ειδικός Γραμματέας Δ.Σ., Ένωση Πτυχιούχων Περιβαλλοντολόγων Ελλάδας, fkour@central.ntua.gr)
--

Με το σύνθημα «οικολογική μετακίνηση» προωθείται και στην Ελλάδα η Ευρωπαϊκή εκστρατεία για μεταφορές και μετακινήσεις που είναι φιλικότερες στο περιβάλλον. Ο κλάδος των μεταφορών προκαλεί σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον αναλογιζόμενοι την πλήρη έκταση του:
- Κατασκευή οδικών αγωγών και συντήρηση τους, που συνεπάγεται εξόρυξη υλικών, εξάντληση φυσικών πόρων κλπ
- Κατασκευή οχημάτων, που συνεπάγεται εξάντληση των φυσικών πόρων (μέταλλα κλπ), παραγωγή αποβλήτων κλπ
- Αέριες εκπομπές (καυσαέρια), οι οποίες συνεισφέρουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, καθώς και προκαλούν ασθένειες όπως το άσθμα
- Κατανάλωση καυσίμων, η παραγωγή των οποίων συνεπάγεται εξόρυξη φυσικών πόρων, διύλιση και άλλες δραστηριότητες που ρυπαίνουν σημαντικά το περιβάλλον
- Θόρυβος, ο οποίος σύμφωνα με έρευνα της Ε.Ε. αποτελεί το μεγαλύτερο ιατρικό πρόβλημα που οφείλεται σε περιβαλλοντικούς παράγοντες
- Κυκλοφοριακές συμφορήσεις, με τις συνεπαγόμενες κοινωνικές επιπτώσεις (οδικά ατυχήματα, άγχος κλπ).

Στην Ελλάδα κυκλοφορούν περίπου 4,5 εκατομμύρια Ι.Χ. αυτοκίνητα, 745 χιλιάδες ελαφριά οχήματα και 245 χιλιάδες βαρέα οχήματα, έχει υπολογιστεί ότι παράγονται σε ετήσια βάση περίπου 34 εκατομμύρια τόνοι CO2. Αναλογιζόμενοι ότι στην Ελλάδα παράγονται συνολικά 106 εκατομμύρια τόνοι CO2 από όλες τις άλλες χρήσεις (βιομηχανία, παραγωγή ενέργειας, γεωργία, διαχείριση αποβλήτων), συνεπάγεται ότι οι μεταφορές επιβαρύνουν επιπρόσθετα κατά 32% τις συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Συνεπώς είναι σημαντική η επίπτωση στο περιβάλλον από τις μεταφορές και απαιτείται να ληφθούν μέτρα για το «πρασίνισμα» του κλάδου.

Το Υπουργείο Μεταφορών υλοποιεί εκστρατεία με τίτλο «Οικολογική – Οικονομική οδήγηση: Πρόγραμμα ECO-Driving», που αποσκοπεί στην αλλαγή συμπεριφοράς και ευιασθητοποίηση των οδηγών, ώστε να γίνουν πράσινοι οδηγοί. Οικολογική οδήγηση «Ecodriving» σημαίνει συνετή, ήπια και ασφαλής οδήγηση σε χαμηλό αριθμό στροφών κινητήρα (1.200 – 2.500 στροφές ανά λεπτό), καθώς και ήπιες επιταχύνσεις. Βασική φιλοσοφία του eco-driving αποτελεί ότι η έξυπνη και σωστή οδήγηση έχει πολλαπλά οφέλη, στην οικονομία, στην κοινωνία και στο περιβάλλον, αφού επιτυγχάνεται:
- εξοικονόμηση καυσίμων (10-25%)
- μείωση του κόστους συντήρησης των οχημάτων (φθορά μηχανής, φρένων, ελαστικών)
- ενίσχυση της οδικής ασφάλειας και πρόληψη ατυχημάτων
- βελτίωση της άνεσης των επιβατών
- προστασία του περιβάλλοντος λόγω χαμηλότερων εκπομπών ρύπων.
Ήδη εκπαιδεύονται στο eco-driving οι οδηγοί των λεωφορείων και τρόλεϊ των οργανισμών ΕΘΕΛ και ΗΛΠΑΠ, ενώ από το 2009 η γνώση της οικολογικής οδήγησης θα αποτελεί υποχρεωτικό όρο για την έκδοση διπλώματος κυκλοφορίας οχήματος.

Άλλη αξιόλογη δράση είναι η εκστρατεία ΕCOMOBILITY ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ, που υλοποιείται από τη Μη Κυβερνητικη Οργάνωση ECOCITY και είναι αφιερωμένη στην εκπόνηση εργασιών από μαθητές της τρίτης τάξης Γυμνασίων, με στόχο την ευαισθητοποίηση των κατοίκων των μεγάλων πόλεων (www.ecomobility.gr). Οι εργασίες αφορούν την προώθηση της οικολογικής μετακίνησης, αξιολογούνται από ειδική επιστημονική επιτροπή και οι καλύτερες βραβεύονται σε κατάλληλη τελετή.

Γίνεται κατανοητό ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του κλάδου των μεταφορών είναι σημαντικές, ενώ υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Υλοποιούνται ήδη διάφορα μέτρα από την πολιτεία και άλλους φορείς, ωστόσο όλοι μας μπορούμε και πρέπει να συμβάλλουμε ενεργά. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί:
- με την αγορά οικολογικών οχημάτων (υβριδικά αυτοκίνητα)
- με την κατανάλωση βιοκαυσίμων, τα οποία παράγονται από ειδικές καλλιέργειες και όχι από εξόρυξη φυσικών πόρων

One Laptop Per Child

Επιτέλους, έρχεται και στην Ευρώπη η πρωτοβουλία - οργανισμός "One Laptop Per Child". Η ανακοίνωση έγινε από τον Nicholas Negroponte στα πλαίσια συνεδρίου στην Κοπεγχάγη. Από τις 17 Νοεμβρίου (την Δευτέρα), ο οργανισμός OLPC θα διαθέτει στην αγορά τα laptops μέσω του ηλεκτρονικού καταστήματος Amazon σε 27 χώρες. Για την αγορά των laptops θα ισχύει το μοντέλο GiveOne, Get One που ίσχυε και στις ΗΠΑ, έτσι ώστε με κάθε αγορά ενός τέτοιου laptop για εμάς, ένα δεύτερο θα δωρίζεται εκεί όπου υπάρχει ανάγκη. Η τιμή του laptop αναμένεται να είναι γύρω στα 300 ευρώ.

Η αρχική ιδέα για το OLPC ήταν η δημιουργία ενός φτηνού φορητού υπολογιστή που μπορεί να διατεθεί σε υποανάπτυκτες - αναπτυσσόμενες χώρες (αλλά και γενικότερα οπουδήποτε στον κόσμο) για την εκπαίδευση των παιδιών και την εξοικείωσή τους με τους υπολογιστές και τη νέα τεχνολογία.

Πρέπει να ομολογήσω πως το θεωρώ ένα πολύ ενδιαφέρον project, το οποίο αν και έχει διάφορα προβλήματα, εντούτοις είναι θεμιτό κατ'αρχήν και αναμένω να έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Μου αρέσει ως πρωτοβουλία και θα παρακολουθώ την εξέλιξή του στην Ευρώπη. Η τεχνολογία, πρέπει να το παραδεχτούμε, έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας. Πλέον, οι "νέοι" αναλφάβητοι θα είναι όσοι δεν γνωρίζουν από υπολογιστές. Έτσι, λοιπόν, πρέπει να προνοήσουμε ώστε και τα δικά μας παιδιά, η νέα γενιά, θα πρέπει να εξοικειωθεί με τους υπολογιστές. Θα έχω σίγουρα στο νου μου, την πορεία αυτής της πρωτοβουλίας, και όταν και το δικό μου παιδί φτάσει σε μια ηλικία όπου μπορεί να ασχοληθεί με ηλεκτρονικές συσκευές, θα σκεφτώ σοβαρά να αποκτήσω και εγώ ένα.

Πηγή 1 (The Next Web)
Πηγή 2 (BBC)

Η κρίση στην οικονομία και η σωτηρία της αειφόρου ανάπτυξης

--
Η ανάρτηση είναι από τον φίλο Φώτη Κουρμούση (Περιβαλλοντολόγος, Ειδικός Γραμματέας Δ.Σ., Ένωση Πτυχιούχων Περιβαλλοντολόγων Ελλάδας, fkour@central.ntua.gr)
--

Τα τελευταία 2 χρόνια γίνονται εντονότερες οι κουβέντες για αειφόρο ανάπτυξη και εταιρική κοινωνική ευθύνη (ΕΚΕ) και οτιδήποτε αυτές οι έννοιες περιλαμβάνουν, όπως εργασιακά δικαιώματα, ασφάλεια/ικανοποίηση πελατών, προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και διάλογο με τα ενδιαφερόμενα μέρη, συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες κλπ. Ωστόσο τον τελευταίο καιρό, με την οικονομική κρίση, όλες αυτές οι κουβέντες θεωρούνται πλέον «γραφικές»:
- «είναι καιρός τώρα για τέτοια πράγματα;»
- «εδώ ο κόσμος χάνεται και εμείς θα ασχολούμαστε με αυτά;»
- «η ενασχόληση με τα θέματα αυτά δεν συνάδει με το κλίμα της εποχής».
Άρα κατά τη διάρκεια μιας κρίσης η ΕΚΕ θεωρείται «πολυτέλεια».

Η οικονομική κρίση και ό,τι αυτή περικλείει ως έννοια (απολύσεις, απαξίωση χρήματος, κατάρρευση της οικονομίας κλπ) μας αναγκάζει να σκεφτούμε και αξιολογήσουμε τι είναι τελικά απαραίτητο για την επιβίωση μιας εταιρείας και συνεπώς και της οικονομίας ευρύτερα. Και σωστό είναι αυτό, να επιβιώσουν πρέπει οι εταιρείες, για να μπορούν να φροντίζουν για τους εργαζόμενους, να συνεργάζονται με τις τοπικές κοινωνίες και να προστατεύουν το περιβάλλον. Ωστόσο πέρα από την απλή και άμεση επιβίωση που διακυβεύεται σε περιόδους κρίσης, μια εταιρεία πρέπει να προσβλέπει και στη μακροπρόθεσμη επιβίωση και ανάπτυξη της (όπως κάνει και ο άνθρωπος σαν είδος επιδιώκοντας την καλύτερη διαβίωση του). Εκεί έγκειται και η έννοια της αειφόρου ανάπτυξης, η οποία διασφαλίζει τη συνεχή και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη ενός οργανισμού και η οποία επιτυγχάνεται με την υιοθέτηση της ΕΚΕ. Τελικά η ΕΚΕ είναι πολυτέλεια ή αναγκαιότητα των καιρών;

Για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό πρέπει να αναλύσουμε τα αίτια της παρούσας κρίσης. Κάποιες εταιρείες δεν λειτούργησαν υπεύθυνα και ως αποτέλεσμα επήλθε τελικά ως αλυσίδα η οικονομική κρίση. Διότι υπεύθυνη λειτουργία και ΕΚΕ δεν είναι μόνο η ασφάλεια των εργαζομένων και η προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και ο σχεδιασμός / πώληση προϊόντων και η συμπεριφορά προς τους πελάτες (οι οποίοι αποτελούν και βασικό ενδιαφερόμενο μέρος). Συνεπώς μια πιο υπεύθυνη συμπεριφορά από τις εν λόγω τράπεζες που βρέθηκαν στην καρδιά της κρίσης θα είχε λειτουργήσει προληπτικά για το «φαινόμενο της πεταλούδας» που δημιουργήθηκε στη συνέχεια. Άρα η ενσωμάτωση της ΕΚΕ στη λειτουργία των οργανισμών ουσιαστικά προλαμβάνει κρίσεις και αποφεύγει τη δημιουργία προβλημάτων σε όλους τους τομείς, της οικονομίας, του ανθρώπου και του περιβάλλοντος.

Παρόμοιες κρίσεις έχουν γίνει και στο παρελθόν για άλλα ζητήματα που περιλαμβάνονται στην ΕΚΕ. Για παράδειγμα σειρά ναυαγίων και διαρροών πετρελαίου στη θάλασσα, εξόργισε την κοινή γνώμη, πίεσε τις κυβερνήσεις και τελικά ανάγκασε τον πετρελαϊκό κλάδο να λάβει σοβαρά μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και την αποφυγή τέτοιων κινδύνων και συνεπαγόμενων κρίσεων. Ομοίως και τα σκάνδαλα καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων (παιδική εργασία κλπ) ανάγκασαν τις εταιρείες να λάβουν μέτρα για τον έλεγχο των ιδίων καθώς και των υπεργολάβων τους για τέτοια ζητήματα. Ωστόσο και στις 2 αναφερόμενες περιπτώσεις, όπως και στην παρούσα οικονομική κρίση, διάφορα μέτρα λαμβάνονταν και πριν την κρίση, όμως τα μέτρα αυτά δεν ήταν επαρκή για να προλάβουν το «κακό».

Δυστυχώς μόνο μια κρίση κάνει τους πάντες να συνειδητοποιήσουν τι πρέπει να γίνει. Και αυτό που απαιτείται είναι οι εταιρείες να επενδύσουν (σε κόστος, σε πόρους υλικούς και ανθρώπινους κλπ), ώστε να λαμβάνουν μέτρα που μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης τέτοιων περιστατικών, τα οποία τελικά βλάπτουν τις ίδιες αλλά και την οικονομία και την κοινωνία και τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Έτσι λοιπόν οι εταιρείες, αφού ξεπεράσουν τον κίνδυνο της άμεσης επιβίωσης τους, θα πρέπει να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν μέτρα που θα εστιάζουν στη μείωση κινδύνων, που αφορούν όλους τους άξονες της ΕΚΕ, διασφαλίζουν την υπεύθυνη συμπεριφορά τους και οδηγούν στην αειφόρο ανάπτυξη τους. Ο χρόνος υλοποίησης τέτοιων μέτρων θα διαφέρει κατά περίπτωση και ανά οργανισμό, αλλά σίγουρα οι πρωτοπόροι θα ξεχωρίσουν αποδεικνύοντας την έμπρακτη δέσμευση τους στην ΕΚΕ. Ας μην ξεχνάμε και αυτό που είπε ο Paul Romer, διάσημος οικονομόλογος του Stanford: “a crisis is a terrible thing to waste”.

Καταλήγοντας, η παρούσα κρίση όχι μόνο δεν θα «πληγώσει» την έννοια της ΕΚΕ, αλλά αντιθέτως θα την ενδυναμώσει και θα της προσδώσει μια επιχειρηματική αξία και σημασία, αναδεικνύοντας την ουσιαστική αναγκαιότητά της.

(σ.σ. ωραία συνοδευτική ανάρτηση το "Ευκαιρίες στην ώρα της Κρίσης")

Γελοίοι Σουηδοί

Ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων, αλλά τους χρειάζεται βρίσιμο...

Γελοίοι Σουηδοί. Αυτή είναι η χώρα που "θαυμάζουμε"; Αυτοί είναι οι Βορειο-Ευρωπαίοι με υψηλό βιοτικό επίπεδο και κατανόηση προς τα προβλήματα των συνανθρώπων τους; Αυτοί είναι που είχαμε ως μοντέλο κοινωνίας; Αυτοί οι "Βίκινγκ"; Αυτοί οι απολίτιστοι; Αυτοί οι γελοίοι;

Γιατί αυτές οι δηλώσεις αγαπητέ αναγνώστη; Έχω βγει έξω από τα ρούχα μου! Μα είναι συμπεριφορά αυτή; Ακούστε ... "Υπάλληλοι σούπερ μάρκετ δηλητηρίαζαν τρόφιμα για να μην τα πάρουν άστεγοι"

Κακομοίρηδες άστεγοι (και φανταστείτε τις θερμοκρασίες στη Σουηδία, και θα καταλάβετε το πρόβλημα των αστέγων εκεί) πήγαιναν σε ένα κατάστημα Lidl, έψαχναν τους κάδους απορριμάτων, αναζητώντας τρόφιμα για να φάνε και να ζήσουν. Και οι απολίτιστοι υπάλληλοι του Lidl, επειδή προφανώς τους ενοχλούσε η παρουσία των πεινασμένων αστέγων, αποφάσισαν να ρίχνουν τοξικά απορρυπαντικά στους κάδους μαζί με τα τρόφιμα που πέταγαν (προφανώς ληγμένα τρόφιμα), ώστε να αποθαρρύνουν τους αστέγους, και να τους αναγκάσουν να μην ξαναέρθουν (ή να καταλήξουν μια και καλή σε κάνα νοσοκομείο).

Ακούστε σκεπτικό. Οι άνθρωποι είναι άστεγοι. Είναι πεινασμένοι. Έχουν όλα τα κακά της μοίρας τους. Και εσύ αντί να τους προσφέρεις μια μπουκιά φαί (έστω, ληγμένα τρόφιμα), αποφασίζεις και να μην τους δώσεις το φαί και να τους δηλητηριάσεις. Δηλαδή, πόσο μ***κες είναι.

Γιατί ρε ηλίθιε Βίκινγκ να μην φάει ο άστεγος τα τρόφιμα που εσύ πετάς; Δεν είναι κρίμα; Άστον να φάει! Για να μην πω πως κανονικά τέτοιες αλυσίδες σουπερμάρκετ έπρεπε να οργανώνουν συσίτιο και να δίνουν στους αστέγους το φαί με οργανωμένο τρόπο.
Πρέπει ρε απολίτιστε Βίκινγκ να τους δηλητηριάσεις και από πάνω; Δηλαδή πας με δόλο να τους αποτελειώσεις; Σου χαλάνε την ωραία εικόνα του μαγαζιού σου, της πόλης σου, της χώρας σου; Άντε ρε από δω, ανεγκέφαλε Σουηδέ.

Και ποιος έδωσε αυτή την εντολή; Να πετάνε δηλαδή τοξικά μαζί με τα τρόφιμα; Και κανείς από τους υπαλλήλους του Lidl δεν παραπονέθηκε; Εμένα, ρε, άμα μου έλεγαν να κάνω τέτοια πράξη θα πήγαινα στην αστυνομία να τους καταγγείλω. Δεν ντρεπόταν ο Σουηδός υπάλληλος του Lidl να δηλητηριάζει τον συνάνθρωπό του; Ντροπή!

Πάντως ευχαριστώ τους Σουηδούς γιατί μου ενισχύουν την εθνική μου υπερηφάνεια, χαίρομαι που είμαι Έλληνας. Μπορεί να είμαι κομπιναδόρος, αλλά δεν θα σκοτώσω τον συνάνθρωπό μου (μόνο θα τον κλέξω λίγο).

Απολίτιστοι Σουηδοί. Ουστ!

Υπεράνω νόμου

Ο Καρβέλας και η Πάνια πιστεύουν ότι είναι υπεράνω νόμου. Και όχι μόνο αυτοί. Πολιτικοί, επιχειρηματίες, κοντοί δικηγόροι (δεν λέω ονόματα) και λοιποί άλλοι πιστεύουν ότι οι νόμοι δεν ισχύουν για αυτούς. Οι νόμοι είναι για όλους τους άλλους. Αρκεί να μην είναι για αυτούς, ας είναι για όποιους άλλους.

Δεν είδα το Star, αλλά το διάβασα σε σοβαρή εφημερίδα, και μετά ξεκατινιάστηκα και μπήκα στο google και το έψαξα καλύτερα...

Αυτόφωρο λοιπόν το αγαπημένο ζευγάρι. Και ποιος θα κρατάει τώρα το μωρό;

Τους κάνουν νόημα να σταματήσουν, δεν σταματάνε. Τους καταδίωξαν και τους σταμάτησαν. Εκείνοι όμως ξαναξεκίνησαν και τους ξανασταμάτησαν. Εκείνοι κλειδώθηκαν μέσα στο αμάξι και ζήτησαν να έρθει εισαγγελέας όπως και έγινε (προφανώς μίλησαν τηλεφωνικώς με τον δικηγόρο τους που τους υπέδειξε τι πρέπει να πουν).

Το έπαιζαν έξυπνοι προφανώς στους αστυνομικούς, και έτσι τους πήγαν μέσα. Δεν θα ήταν πιο απλό να σταματήσουν; Για τον έλεγχο που ήθελαν να τους κάνουν; Αλλά ποιος ξέρει σε τι κατάσταση βρίσκονταν οι επιβάτες, και τι είχαν πάνω τους, και επέλεξαν την καταδίωξη με την αστυνομία (έξι περιπολικά!).

"Στον εισαγγελεά ο Νίκος Καρβέλας, ο οποίος οδηγήθηκε στην Ευελπίδων φορώντας χειροπέδες, σε αντίθεση με την Αννίτα Πάνια, κατέθεσε ότι αρχικά δεν κατάλαβε ότι το σήμα των αστυνομικών απευθυνόταν στον ίδιο και ότι όταν τελικά το αντιλήφθηκε και σταμάτησε, εκνευρίστηκε γιατί οι αστυνομικοί του μίλησαν πολύ άσχημα. Έτσι, επιτάχυνε ξανά και παραβίασε το κόκκινο φανάρι που ήταν μπροστά του"

Μα καλά, επαφή με τον πλανήτη Γη δεν έχουν; Βέβαια, ο καθένας μπορεί να κάνει ότι νομίζει, αλλά το κράτος τι κάνει; Τι ποινή θα τους επιβληθεί; Θα του επιτραπεί να ξαναοδηγήσει; Τι σόι καταδίωξη ήταν αυτή; Πως και δεν έπεσαν πάνω σε κανένα άσχετο πολίτη; Τι κατάσταση ήταν αυτή; Αν το έκανα εγώ, τι θα γινόταν; Μαύρος στο ξύλο θα εβγαινα από τη ΓΑΔΑ. Γιατί αυτή η μεταχείριση "πολυτελείας" απέναντι στο πρόσωπο αυτών των δύο τυχάρπαστων;

Και για να μην θυμηθώ το Λαζόπουλο που ζητάει λίστα με τα άτομα που φυλάσσονται από την Αστυνομία...

Πληροφορίες που θέλουν την Πάνια να προσκαλεί τους αστυνομικούς στην εκπομπή της ως αντάλλαγμα για να τους αφήσουν να φύγουν παραμένουν ανεπιβεβαίωτες.

Πηγή

Καρτέλ στο Εξωτερικό

Τα καρτέλ δεν είναι αποκλειστικά Ελληνικό φαινόμενο. Όπου υπάρχουν επιχειρήσεις, πάντα θα υπάρχει το δέλεαρ για μεταξύ τους συνεργασία προκειμένου να ελέγξουν (βλέπε χειραγωγήσουν) καλύτερα την αγορά και τις τιμές και να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.

Έτσι έγινε με τις γαλακτοβιομηχανίες στην Ελλάδα, έτσι επίσης έγινε και σε παγκόσμιο επίπεδο μεταξύ εταιρειών κατασκευής LCD-TFT οθονών.

Η LG, η Sharp και μιά άλλη εταιρεία τις προάλλες παραδέχτηκαν την ενοχή τους στην ποινική κατηγορία για τη δημιουργία καρτέλ για τον έλεγχο των τιμών και κλήθηκαν να πληρώσουν το αστρονομικό (για δικά μας δεδομένα) ποσό των 585 εκατομμυρίων δολαρίων. Και η έρευνα που ξεκίνησε το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ συνεχίζεται, δεν έχει ολοκληρωθεί. Φανταστείτε, μπορεί να υπάρξουν και άλλες κυρώσεις, και οικονομικές και νομικές.

Εκτός αυτού, επειδή η LG και η Sharp προμήθευαν μεγάλες εταιρείες, όπως η Dell, η Apple και η Motorola, με LCD οθόνες για τηλεοράσεις, μόνιτορ υπολογιστών, οθόνες κινητών κλπ, θα πρέπει να αναμένουμε νομικές κινήσεις αυτών των εταιρειών εναντίον της LG και της Sharp για αποζημιώσεις. Τελικά, το ποσό που θα κληθούν να πληρώσουν μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερο τελικώς.

Βέβαια, αυτό είναι καλό για τον καταναλωτή, τον Αμερικάνο καταναλωτή, γιατί εκεί το κράτος ενδιαφέρεται και βαράει τσουχτερά πρόστιμα. Αυτό και αν ήταν σφαλιάρα στο καρτέλ των LCD. Αυτή η είδηση δεν θα έπρεπε να περάσει απαρατήρητη από κανένα μας.

Το καρτέλ λειτουργούσε από το 2001 μέχρι και το 2006, και σταμάτησε το 2006 γιατί τότε ξεκίνησαν οι έρευνες του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. Και τώρα έχουμε 2008, σχεδόν 2009, άρα οι έρευνες διαρκούν ήδη 3 χρόνια και συνεχίζονται. Δεν θα πρέπει να μας φαίνεται περίεργο πως και οι έρευνες για το καρτέλ για το γάλα εδώ στην Ελλάδα καθυστέρησε λιγάκι. Αλλά βέβαια, δεν μιλάμε για παγκόσμια αγορά, αλλά για την Ελλάδα, οπότε θα αναμέναμε μια λύση πιο σύντομα εμείς εδώ.

Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι πως δεν πρέπει να μας φαίνεται περίεργο που υπάρχει καρτέλ εδώ στην Ελλάδα - αυτό είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο - αλλά αυτό που πρέπει να μας κάνει εντύπωση είναι ο τρόπος που χειρίζονται αντίστοιχες περιπτώσεις άλλες χώρες.

Πηγή (LG, Sharp, Chunghwa admit to LCD price fixing)

Blackberry & Gmail

Α, το αγαπημένο μου θέμα. Η τεχνολογία....

Πρόσφατα απέκτησα ένα blackberry curve, μέσω της δουλειάς μου, και έχω ενθουσιαστεί. Αν και αρκετά πλατύ, εντούτοις παραμένει συμαζεμένο για smartphone, με ένα πλήρες qwerty πληκτρολόγιο (αρκεί να μην έχετε παχουλά δάχτυλα) και πολλές πολλές δυνατότητες.

Χθες εγκατέστησα το gmail application στο blackberry. Κατέβασα δηλαδή από το site του google το πρόγραμμα που μου επιτρέπει να έχω πρόσβαση στο gmail λογαριασμό μου. Και όχι απλώς μέσω του browser, αλλά μέσω ιδιαίτερης εφαρμογής, η οποία με εντυπωσίασε πάρα πολύ. Σαν να κάθομαι στο desktop μου, έτσι αισθάνομαι! Έχω όλα μου τα emails (μαζί με contacts κλπ) σε αυτή την μικρή οθόνη του blackberry. Και ας μου λένε από τη δουλειά πως είναι ακριβό το internet μέσω blackberry (μέσω vodafone δηλαδή).

Δεν θα έγραφα βεβαίως αυτή την ανάρτηση για να εκφράσω τον παιδιάστικο αυτό ενθουσιασμό μου για το νέο μου gadgetακι (ίσως αύριο μου περάσει). Σου έχω αγαπητέ αναγνώστη πιο ζουμερά νέα.

Η google πρόσθεσε δυνατότητα voice chat και video chat στο gmail. Τώρα μπορεί κανείς αντί απλώς να κάνει chat με text μηνύματα να μιλάει πραγματικά με τον συνομιλητή του, αλλά επίσης και να τον βλέπει.

Η είδηση αυτή είναι σπουδαία. Αφενός το gmail αρχίζει και μπαίνει σε χωράφια άλλων εταιρειών (βλέπε skype), αλλά πλέον προσφέρεται σε ένα μεγαλύτερο ακόμα αριθμό χρηστών η δυνατότητα για voice and video chat.

Αλλά και πάλι δεν είναι αυτός ο λόγος που έκανα αυτή την ανάρτηση. Οι προεκτάσεις της κίνησης της google να προσφέρει voice and video chat είναι τεράστιες. Τι είπα νωρίτερα; Πως έβαλα το gmail app στο blackberry μου. Σύντομα λοιπόν θα ενσωματώσουν και σε αυτή την εφαρμογή τις νέες αυτές δυνατότητες. Και τότε θα μπορεί ο καθένας να κάνει video chat με τα gmail contacts του από το κινητό του!!! (αρκεί μονάχα η φωτογραφική μηχανή και η οθόνη του κινητού να κοιτάνε προς την ίδια μεριά, ώστε συγχρόνως να βλέπεις και να σε βλέπουν)

Πηγή

Τσάρος Πούτιν (2)

Το είπα εγώ σε προηγούμενή μου ανάρτηση, και μάλλον δεν του έδωσες αγαπητέ μου αναγνώστη την πρέπουσα προσοχή (ούτε ένα σχόλιο).

Ο Πούτιν θέλει να γίνει ο νέος τσάρος της Ρωσίας.

"Ο πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ υπέβαλε σήμερα στη Δούμα (ρωσική Κάτω Βουλή) νομοσχέδιο που προβλέπει την παράταση της προεδρικής θητείας από τέσσερα σε έξι χρόνια, ανακοίνωσε το Κρεμλίνο".
Πηγή

Ωραία πάμε...
Τώρα επόμενη κίνηση, αφού ψηφιστεί, είναι η παραίτησή του, για να γίνουν Προεδρικές εκλογές, στις οποίες (ω τι έκπληξη) θα είναι υποψήφιος ο Πούτιν.

Ενημέρωση:

«Υποστηρίζω την πρόταση του (προέδρου) Ντμίτρι Μεντβέντεφ για παράταση του χρόνου της προεδρικής θητείας σε έξι χρόνια αντί τεσσάρων που είναι σήμερα», δήλωσε ο Πούτιν σύμφωνα με το πρακτορείο Ιντερφάξ.

«Είναι ακόμα πολύ νωρίς να πει κανείς ποιος και πότε μπορεί να διεκδικήσει μια επόμενη προεδρική θητεία», πρόσθεσε αινιγματικά.

Πηγή

Ευκαιρίες την ώρα της Κρίσης

Κάθε κρίση συνοδεύεται συνήθως από απογήτευση, πανικό και πληθώρα άλλων αρνητικών συναισθημάτων. Εμένα πάντως μου δημιουργεί συναισθήματα ενθουσιασμού.

Πρώτα από όλα δεν είναι δυνατόν η οικονομία, αλλά και το κάθε τι στη ζωή μας, να ακολουθεί συνεχώς ανοδική πορεία, όλα να πηγαίνουν τέλεια, και να μην αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα στην πορεία. Σκεφτείτε το, από την επαγγελματική μας ζωή (να μην πάρεις μια προαγωγή), την προσωπική μας ζωή (ο θάνατος συγγενικού προσώπου) μέχρι την οικονομία μιας χώρας και το περιβαλλοντικό θέμα του πλανήτη, η κρίση είναι αναπόφευκτη. Ότι ανεβαίνει, πρέπει να κατέβει, και στο μέλλον θα ξανα-ανέβει και θα ξαναπέσει. Ο κύκλος της ζωής σε όλο το το μεγαλείο.

Εμένα η ώρα της κρίσης με ενθουσιάζει. Αποτελεί αφορμή (όχι την αιτία, αυτή προυπήρχε) για να αναθεωρήσουμε αυτά που πιστεύαμε, να δούμε με άλλο μάτι την κατάσταση, να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις και να προχωρήσουμε μπροστά. Και βλέποντας πίσω, δεν θα βλέπουμε απλώς μια κρίση, αλλά τις ευκαιρίες που μας παρουσιάστηκαν και τις οποίες είτε εκμεταλλευτήκαμε είτε χάσαμε.

Εμπρός, λοιπόν, όλοι κουράγιο και ψηλά το κεφάλι. Τα δύσκολα θα περάσουν και θα βγούμε πιο δυνατοί.

Αφορμή για αυτή την ανάρτηση αποτέλεσε το εξής άρθρορ της Καθημερινής "Η αντιμετώπιση της κρίσης αύξησε τη δημοτικότητα του Γκόρντον Μπράουν".

Το κόμμα του Μπράουν, οι Εργατικοί (όχι επειδή δουλεύουν πολύ αλλά επειδή τάσσονται με τα συμφέροντα των εργατών, ναι καλά), μέχρι πριν λίγες εβδομάδες ήταν μπροστά στα πρόθυρα μιας ταπεινωτικής ήττας στις επόμενες εκλογές από του Συντηρητικούς, αντιμέτωποι με ένα κλίμα μεγάλης δυσαρέσκειας, απέναντι και στο πρόσωπο του Μπράουν.

Ήταν πίσω 15 μονάδες από του Συντηρητικούς, σε δημοσκοπήσεις, και κατόπιν των χειρισμών του Μπράουν για την κρίση, η ψαλίδα έκλεισε και τώρα είναι πίσω 6 μονάδες μόνο. Κέρδος από τους κατάλληλους χειρισμούς 9 μονάδες. Οι Εργατικοί έφτασαν στο 35% και οι Συντηρητικοί έπεσαν στο 41%.

Φανταστείτε, λοιπόν, εάν ο δικός μας Πρωθυπουργός έκανε σωστές κινήσεις και χειριζόταν καλά την κρίση. Ας μην κέρδιζε 9 μονάδες, αλλά το μισό. Για φανταστείτε, τώρα, θα έβγαινε μήπως πάλι κυβέρνηση, δεδομένης της κατάστασης της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Μάλλον ναι.

Κωστάκη, βάλε τα δυνατά σου, αν τα καταφέρεις τώρα, δεν σε κουνάει τίποτα. Θα ηγηθείς της χώρας για τρίτη τετραετία. Ούτε ο Σημίτης έτσι. Αν και φοβάμαι, πως δεν το έχει ...

Στα μούτρα σου

Ή κάτι αντίστοιχο που λέγαμε όταν ήμασταν μικρά παιδιά όταν θέλαμε να αντικρούσουμε τα κακά λόγια εναντίον μας, και να τα επιστρέψουμε σε αυτόν που μας κακολόγησε. (καθρεφτάκι κλπ κλπ)

Αυτό αμέσως μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου "Τα σχόλια αυτά χαρακτηρίζουν εκείνον ο οποίος τα κάνει", αναφερόμενος στις δηλώσεις του Τατούλη, του νέου μέλους της ομάδας των διαγραμμένων και από τα δύο μεγάλα (?!) κόμματα.

Η απάντηση, λοιπόν, της κυβέρνησης σε κάποιον που εκφέρει μια "άλλη" άποψη (δείτε την ανάρτηση που προκάλεσε τη διαγραφή του στο το blog του Τατούλη εδώ), που τυγχάνει να σχολιάσει δυσμενώς τον Πρωθυπουργό της χώρας είναι σχεδόν αυτή που θα έδινε ένας 10χρονος (απλώς λίγο πιο όμορφα διατυπωμένη).

Κρίση και Λύση

Αναγνώστης του blog (ναι, βρήκα άλλον ένα ακόμα) μας προτείνει "Άμεση λύση στην οικονομία με τρεις κινήσεις!" (αν και εγώ διέκρινα μόνο μια κίνηση). Ουσιαστικά, προτείνει την Τρίτη 18 Νοεμβρίου και μέχρι τέλους της εβδομάδας εκείνης, να αποσύρουμε τις καταθέσεις μας από όλες τις Τράπεζες, μποϊκοτάροντας με αυτό τον τρόπο το Ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα.

Ο φίλος αναγνώστης (και blogger με τη σειρά του) πιστεύει πως η κίνηση αυτή θα "συμμορφώσει" τους Έλληνες Τραπεζίτες, και θα οδηγήσει στην πτώση των επιτοκίων στα επίπεδα των επιτοκίων τραπεζών του εξωτερικού.

Συμφωνώ ως προς την αρχή αυτού του εγχειρήματος, αλλά δεν πιστεύω πως θα λειτουργήσει.

Πρώτα από όλα, αυτό απαιτεί μια συντονισμένη ενέργεια από ένα μεγάλο αριθμό καταθετών, οι οποίοι όλοι θα δράσουν συγχρόνως ώστε η απόσυρση των κεφαλαίων μας από τις Τράπεζες να έχει κάποιο ουσιαστικό αντίκτυπο στην κεφαλαιακή επάρκεια των Τραπεζών. Κάτι τέτοιο το βλέπω αδύνατο, δεν πιστεύω πως ικανός αριθμός καταθετών θα δράσει σύμφωνα με το σχέδιο του μποϊκοτάζ. Κάτι τέτοιο απαιτεί κεντρικό συντονισμό σε μεγάλη κλίμακα. Κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται.

Δεύτερον, και ένα μποϊκοτάζ των τραπεζών να γίνει, έστω και για μια εβδομάδα όπως προτείνει ο αναγνώστης, η κάθε τράπεζα θα προτιμήσει να δανειστεί από την διατραπεζική αγορά προσωρινά (μια εβδομάδα) με υψηλό κόστος, παρά να "συμμορφωθεί" και να μειώσει τα επιτόκια (κάτι το οποίο θα την πονέσει πολύ περισσότερο και για μεγαλύτερο διάστημα).

Αναγκαστικά πρέπει να υπάρξει κεντρική κρατική παρέμβαση στο θέμα της κρίσης και της συμπεριφοράς των τραπεζών. Και όπως είπε ο Καραμανλής, υπάρχει τρόπος για την κυβέρνηση (ανεξαρτήτως χρώματος) να αναγκάσει τις τράπεζες να συμμορφωθούν. Σαφώς υπάρχει, βεβαίως αρκεί να το θέλει πραγματικά, αφού η κυβέρνηση ελέγχει τον τραπεζικό εποπτικό μηχανισμό, και μπορεί να ξεκινήσει από πρόστιμα και να συνεχίσει μέχρι την επιβολή της αύξησης της κεφαλαιακής επάρκειας κάθε τράπεζας λόγω προβληματικών παγκόσμιων χρηματο-οικονομικών συνθηκών. Αυτό το τελευταίο είναι και το μεγάλο "κρυφό" όπλο της κυβέρνησης, που δεν ξέρω εάν όντως είναι διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν.

Αυτή την φορά χρειαζόμαστε τη βοήθεια του Καραμανλή και της ομάδας του.

-- Σημείωση: κάθε τράπεζα είναι υποχρεωμένη να διαθέτει ικανά κεφάλαια για την κάλυψη των δανείων που έχει δώσει (κατά προσέγγιση το περιγράφω). Αυτό καθορίζεται από κανονισμούς, όπως η Βασιλεία κλπ. Κάθε χώρα έχει την δυνατότητα να φανεί πιο αυστηρή απέναντι στις τράπεζες της, και να απαιτήσει υψηλότερα διαθέσιμα κεφάλαια. Συνεπώς, για παράδειγμα, εάν κανονικά μια τράπεζα με 100 ευρώ δάνεια έπρεπε να διαθέτει 10 ευρώ διαθέσιμα κεφάλαια, μπορεί να έρθει η κυβέρνηση και να τροποποιήσει τον κανόνα και να απαιτεί από την τράπεζα να έχει τώρα πλέον 20 ευρώ διαθέσιμα κεφάλαια για τα 100 ευρώ που έχει δανείσει.

Η Κρίση και το iPhone

Άσχετα τα τα δύο αντικείμενα του τίτλου της ανάρτησης. Αλλά μάλλον όχι.

Η Apple και ο κ. Steve Jobs κάνουν μαθήματα επιχειρηματικότητας. Αποδεικνύουν για ακόμα μια φορά πως ο μόνος τρόπος να συνεχίζεις να λειτουργείς πετυχημένα ως επιχείρηση είναι να δίνεις στον καταναλωτή αυτό που θέλει. Τόσο απλά. Και ας υπάρχει κρίση.

Παρόλο που λόγω του κλίματος οι πωλήσεις των κινητών μειώθηκαν, συνολικά, κατά 15% σε πωλήσεις 32 εκ. κινητών τηλεφωνικών συσκευών, η Apple κατάφερε να πουλήσει σχεδόν 7 εκ iPhone, με αποτέλεσμα να είναι το κινητό με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, ξεπερνώντας μάλιστα και συσκευές που είναι αρκετά πιο φτηνές.
Πηγή

Ακόμα όμως και ακριβά smartphones τα καταφέρνουν μια χαρά. Γιατί; Γιατί απλώς καλύπτουν τις ανάγκες των χρηστών. Έγινα και εγώ, μόλις σήμερα, ιδιοκτήτης ενός Blackberry Curve και ενθουσιάστηκα από τις δυνατότητές του. Για αυτό το λένε και Crackberry.

Πάντως η ατάκα για το iPhone είναι πράγματι "Money. It prints it" ... lol

Χόλιγουντ και Ελληνική Μυθολογία

Το ενδιαφέρον μου κέντρισε ένα άρθρο της Καθημερινής που αναφέρει πως νέες ταινίες βασισμένες στην Ελληνική Μυθολογία πρόκειται να γυριστούν συντόμως.

Αρχικά έχουμε τον Οδυσσέα με πρωταγωνιστή τον Μπρατ Πιτ, και θα ακολουθήσουν ο Περσέας και ο Θησέας. Σημειώστε πως ο "Οδυσσέας" θα είναι επιστημονικής φαντασίας ταινία. Για να δούμε...

Τελευταίως, πάντως, διαπιστώνω μια αγάπη (αφού βγάζουν καλά λεφτά) ταινίες βασισμένες σε κόσμους φανταστικούς με δράκους και ιππότες (βλέπε Lord of the Rings, Chronicles of Narnia κλπ), με σούπερ ήρωες (Iron Man, Hulk, Batman κλπ), καθώς και βασισμένες σε Ελληνική ιστορία / μυθολογία (Αλέξανδρος, 300, Τροία κλπ).

Ο κόσμος θέλει ελαφριές ταινίες, ταινίες "αναψυχής", ταινίες που θα τον ηρεμήσουν και θα τον διασκεδάσουν. Κάνουν κύκλο οι θεματολογίες των ταινιών του Χόλιγουντ, πάντα σύμφωνα με τα γούστα του κοινού και τα έσοδα κάθε κατηγορίας.

Καλά κάνουν και κάνουν ταινίες με θέμα την Ελληνική ιστορία / μυθολογία. Και γιατί όχι άλλωστε; Είναι πιο εύκολο να δανειστείς και να ξαναπείς μια ιστορία που παρέμεινε δημοφιλής για χιλιετίες, παρά να προσπαθείς να γράψεις κάτι πρωτότυπο από την αρχή. Και η Ελληνική ιστορία / μυθολογία έχει πολλές ωραίες ιστορίες και πολλά ενδιαφέροντα θέματα. Αυτά είναι που τραβούσαν την προσοχή του ακροατηρίου / θεατών τόσες χιλιετίες, αυτά είναι που θα συνεχίσουν να έχουν πέραση.

Άντε, καιρός είναι να ξεκινήσουν και με αρχαίες Ελληνικές κλασικές τραγωδίες. Γιατί όχι;

Η Αξία της Ανθρώπινης Ζωής

Το in.gr σε άρθρο του (Πηγή) αναφέρει πως ο Κολομβιανός στρατός σκότωνε αθώους πολίτες, και παρουσίαζε αργότερα τις σορούς ως τα πτώματα ανταρτών, προκειμένου να πείσει για την αποτελεσματικότητα των επιχειρήσεών του κατά του FARC.
-- Το άρθρο μας το υπέδειξε ο αναγνώστης ΜΚ (ναι, έχουμε και αναγνώστες)

Σοκαριστικό, έτσι δεν είναι; Αν και δεν νομίζω πως κατανοούμε πλήρως τι σημαίνει αυτό.

Ο Κολομβιανός στρατός προκειμένου να πιάσει και αυτός τους στόχους του (σαν οποιαδήποτε άλλη εμπορική επιχείρηση δηλαδή) δεν δίστασε να συμμετέχει σε δολοφονίες (πως αλλιώς να χαρακτηριστούν) αθώων πολιτών. Και μετά να τους παρουσιάζει ως αντάρτες του FARC.
Η αξία, δηλαδή, της ζωής αυτών των πολιτών είναι λιγότερη από τη σημασία που αποδίδει ο Κολομβιανός στρατός στην επιτυχία των επιχειρήσεών του. Αναρωτιέμαι, ποια είναι άραγε η αξία της ζωής των στρατιωτών του Κολομβιανού στρατού; Δεν νομίζω να απέχει πολύ από την αξία της ζωής αυτών των πολιτών. Και κατά συνέπεια, οι Κολομβιανοί στρατηγοί δεν θα διστάσουν να θυσιάσουν αντίστοιχο αριθμό στρατιωτών τους, προκειμένου να προάγουν το στόχο του στρατού.

Βέβαια, θα μου πείτε είναι η Κολομβία. Η χώρα των ναρκωτικών, η χώρα όπου, όπου τι; Ποιος ξέρει για την Κολομβία, και ποιος ενδιαφέρεται για αυτή; Τι μας νοιάζουν οι πολίτες και οι κυβερνήσεις της Κολομβίας και όποιας άλλης Κολομβίας. Αρκεί μονάχα να συνεχίσουν να μας στέλνουν τις Σακίρα τους για συναυλίες και λοιπές άλλες δραστηριότητες.

Αναρωτιέμαι, ποια είναι η αξία της ανθρώπινης ζωής στην Ελλάδα; Πόσο θα στεναχωρηθούμε εάν μάθουμε πως πέθανε κάποιος άστεγος; Πόσο όταν αυτός που πεθάνει είναι ναρκομανής; Εάν είναι μετανάστης; Αθίγγανος; Κάποιος γείτονας; Κάποιος φίλος; Κάποιος της οικογένειάς μας; Ο πατέρας μας;

Λυπάμαι που η ζωή έχει καταντήσει έτσι. Η αξία της ανθρώπινης ζωής εξαρτάται από νούμερα, από πόσο σχέση είχε αυτός που πέθανε με εμάς. Πέθανε αθώος πολίτης στην Κολομβία; Δεν με νοιάζει καθόλου. Και όμως θα έπρεπε!

Πύραυλος Ομπάμα

Εντυπωσιακή η ταχύτητα με την οποία προχωράει ο Ομπάμα. Και ορκίζεται Πρόεδρος σε 73 ημέρες...

Ακούστε ιδέα που είχε, και την οποία ξεκίνησε να υλοποιεί...
Ο Ομπάμα "ξεκίνησε" το Change.gov. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, το Change.gov παρέχει πληροφορίες για την καλύτερη κατανόηση της διαδικασίας μετάβασης (από Μπους σε Ομπάμα) καθώς και τις αποφάσεις που λαμβάνονται ως μέρος αυτή της μετάβασης. Προσφέρει επίσης την ευκαιρία στους Αμερικανούς πολίτες να εκφράσουν τις απόψεις τους για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας και τις ιδέες τους για την αντιμετώπισή τους. Η Κυβέρνηση Ομπάμα θα υιοθετήσει ένα σημαντικό μάθημα από την επιτυχία της προεκλογικής εκστρατείας Ομπάμα: ότι οι άνθρωποι ενωμένοι γύρω από ένα κοινό σκοπό μπορούν να πετύχουν σπουδαία πράγματα. Η ιστοσελίδα είναι εκτεταμένη και περιλαμβάνει την ημερήσια διάταξη του Ομπάμα για την οικονομία και την εκπαίδευση μεταξύ πολλών άλλων. Αρχικά ορίζει το θέμα-πρόβλημα και στη συνέχεια αναλύει το σχέδιο. Όλα είναι σε απλή γλώσσα. Η ιστοσελίδα έχει επίσης λεπτομέρειες σχετικά με τη μετάβαση. Σύμφωνα με πολλές πηγές, η μετάβαση της Ομπάμα προσπάθειες ξεκίνησαν πριν από μήνες.

Τι έγινε ρε παιδιά;
Ο Ομπάμα διαβάζει το blog μου;
Τι άμεση "απάντηση" στην προηγούμενη ανάρτησή μου!

Α, ιδέα για την νυν αλλά και κάθε μελλοντική Ελληνική Κυβέρνηση (ναι καλά)

Συμβουλές προς Νέους Έλληνες Πολιτικούς

Πολλοί είναι εκείνοι που ισχυρίζονται πως το internet έπαιξε καταλυτικό ρόλο για να γίνει ο Ομπάμα ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ (το ίδιο και εγώ). Ο Ομπάμα κατάφερε με χρήση των νέων τεχνολογιών να περάσει το μήνυμά του σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων, αλλά και να κινητοποιήσει τους οπαδούς του.
Πηγή

Με αφορμή, λοιπόν, την προεκλογική εκστρατεία του Ομπάμα, και τον τρόπο που εκμεταλλεύτηκε το διαδίκτυο, έχω κάποιες ιδέες για το πως μπορεί να οργανώσει τη δική του προεκλογική εκστρατεία ένας νέος (μικρής ηλικίας) πολιτικός που θα ήθελε να βγει βουλευτής.

Τέρμα πια τα διαφημιστικά φυλλάδια, ο νέος πολιτικός πρέπει να έχει τη δική του ιστοσελίδα . Αν να προσπαθεί να συμπιέσει σε μια σελίδα τις πολιτικές του και το τι θα μας (;) κάνει όταν βγει βουλευτής, ας φτιάξει μια ιστοσελίδα. Εκεί θα μπορεί να αναπτύξει σε βάθος ό,τι πιστεύει για κάθε θέμα που απασχολεί τους ψηφοφόρους του. Ας αναπτύξει ένα "φάκελο" θεμάτων και ας μας γράψει τη δική του άποψη, και τους στόχους και σκοπούς του όταν τον ψηφίσουμε και βγει βουλευτής Και, παρακαλώ, μην δούμε τη γνωστή ξύλινη και αόριστη γλώσσα των πολιτικών. Ας γράψει απλά, κατανοητά, περιεκτικά και σύντομα. Με μια γρήγορη ανάγνωση να μπορούμε να δούμε τι σκοπεύει να κάνει, και αν έχουμε όρεξη να μπούμε και σε βάθος.

Τι πιστεύει ο νέος υποψήφιος πολιτικός για τις εξελίξεις της χρηματο-οικονομικής κρίσης; Τι πιστεύει για την εκλογή Ομπάμα; Ποια η δική του θέση επί των νέων προτάσεων Νίμιτς; Υπάρχουν τόσα θέματα επικαιρότητας, που πιστεύω πως είναι απαραίτητα απαραίτητο (!) να έχει το δικό του blog, όπου θα λαμβάνει θέση επί των τρέχοντων θεμάτων. Τι καλύτερη διαφήμιση από αυτόν, η τακτική ενημέρωση του blog, που θα κάνει τους ψηφοφόρους να επισκέπτονται το blog του καθημερινά, και τα ΜΜΜΕ να τον σχολιάζουν. Με ειλικρίνεια και σαν να απευθύνει το λόγο του σε ένα μόνο ενδεχόμενο ψηφοφόρο του.

Γιατί να πληρώνει για διαφημίσεις; Ας φτιάξει σποτάκια, και αντί να τα βγάλει στην τηλεόραση ή όπου αλλού, ας τα βγάλει στο διαδίκτυο. Ας πάει στο youtube, και ας ανεβάσει τα video των ομιλιών του. Γιατί να την ακούσουν την ομιλία του μόνο όσοι ήταν εκεί; Δεν θα ήθελε να έχει δυνητικά απεριόριστο κοινό; Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι ξόδεψαν 14,5 εκατομμύρια ώρες (!!!) παρακολουθώντας τα σποτάκια και τις ομιλίες του Ομπάμα στο διαδίκτυο.

Ας φτιάξει το προφίλ του στο facebook, και ας δημιουργήσει group για όσους τον υποστηρίζουν. Μέσω αυτού μπορεί να επικοινωνήσει πιο άμεσα τις ιδέες του, αλλά και είναι εύκολο για τους οπαδούς του να οργανωθούν καλύτερα, να συντονίσουν συλλογικά την εκστρατεία του νέου πολιτικού, και να δημιουργήσουν ένα κύμα υπέρ του.

Και, κυρίως, όλα αυτά μπορεί να γίνουν εύκολα και οικονομικά!

Όλα αυτά, βέβαια, στοχεύουν στη νεολαία. Μην υποτιμάμε τη δύναμη της νεολαίας στις εκλογές! Ποιον θα προτιμούσε να ψηφίσει ένας 18χρονος; Σε ποιον θα έδινε σταυρό; Στον Καραμανλή και τον Παπανδρέου, ή μήπως σε αυτόν τον υποψήφιο βουλευτή που σκέφτεται και συμπεριφέρεται όπως και ο ίδιος; Σαφώς, στο μοντέρνο εκείνο υποψήφιο βουλευτή που έχει blog και ανεβάζει video στο youtbe, και ο οποίος προφανώς βρίσκεται κοντά στο 18χρονο από άποψη κουλτούρας, προβληματισμού και τρόπου ζωής.

Επαγγελματικός Προσανατολισμός

Σήμερα είναι η τελευταία μου ημέρα στη δουλειά. Τη Δευτέρα ξεκινάω σε νέα δουλειά.

Η αλλαγή εργασίας αποτελεί πλέον ένα συνηθισμένο φαινόμενο, αν και όσοι ακούν πως παραιτήθηκες θεωρούν, τουλάχιστον αρχικά, ότι έφυγες επειδή δεν άντεχες άλλο. Δεν είναι έτσι. Η παραίτηση από μια δουλειά, και η μετακίνηση σε άλλη εταιρεία αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για επαγγελματική εξέλιξη του σημερινού επαγγελματία. Έφυγα από εκεί που ήμουν, όχι επειδή είμαι δυσαρεστημένος, αλλά επειδή εκεί που πάω θα είναι καλύτερα. Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Και έτσι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, θα φύγω και από αυτή τη δουλειά, και θα πάω στην επόμενη, για καλύτερα βεβαίως.

Για το λόγο αυτό και ο τίτλος είναι "Επαγγελματικός Προσανατολισμός" και όχι "Μάνα, ξέμεινα από δουλειά"... :)

Βέβαια, κανείς πρέπει να είναι προσεκτικός σε τέτοιες μετακινήσεις. Κατά γενική ομολογία, με την παραίτηση κλείνεις πίσω την πόρτα της παλιάς δουλειάς και εταιρείας, και δεν μπορείς να επιστρέψεις. Όχι επειδή δεν γίνεται, αλλά επειδή είναι σαν να επιστρέφεις σε μια παλιά σχέση... Συνεπώς, μια μετακίνηση σε νέα δουλειά πρέπει να γίνει προσεκτικά και κατόπιν ώριμης σκέψης και απαιτεί να είναι τεκμηριωμένη - να μπορείς δηλαδή με δυο-τρια λόγια να εξηγήσεις και να πείσεις γιατί πας σε νέα δουλειά.

Ως άνθρωπος 1ης δέσμης (τι σημαίνει αυτό θα λένε οι νεότεροι και οι αρκετά παλαιότεροι), όταν έχω ένα θέμα μπροστά μου, προσπαθώ να το ποσοτικοποιήσω ώστε να καταλήξω εύκολα σε ένα συμπέρασμα και αυτομάτως να έχω και μια τεκμηρίωση της απόφασής μου, μια πειστική απάντηση στο ερώτημα "γιατί να φύγω από εκεί που είμαι, και γιατί να πάω στη νέα δουλειά". Έτσι, έχω καταλήξει σε ένα σύνολο από κριτήρια βάσει των οποίων κανείς μπορεί να αποφασίσει εάν πηγαίνοντας στη νέα δουλειά είναι πράγματι σωστή επαγγελματική κίνηση.

Τα κριτήρια, λοιπόν, που χρησιμοποιώ εγώ είναι τα εξής:

Εταιρεία, Αντικείμενο, Θέση-Ρόλος, Προοπτικές Εξέλιξης, Οικονομικό Πακέτο, Λοιπά Στοιχεία.

Εταιρεία:

Σε τι εταιρεία πας; Αν φεύγεις από μια μικρή εταιρεία σε μια μεγάλη, αυτό φαίνεται καλό. Αν αντιθέτως φεύγεις π.χ. από την Eurobank για να πας στην Millenium, τότε αυτό δεν φαίνεται ωραία στο βιογραφικό σου. Πρέπει η νέα εταιρεία να έχει κύρος και καλό όνομα στην αγορά, διαφορετικά σε παίρνει και εσένα η μπάλα και θα θεωρηθείς και εσύ μέτριος (ή και ακόμα χειρότερα).

Αντικείμενο:

Αυτό αποτελεί τελείως ένα κριτήριο προσωπικής φύσεως. Σου αρέσει το αντικείμενο; Δεν πειράζει να είναι διαφορετικό από αυτό που έκανες μέχρι τώρα, αρκεί να είναι κάτι που όντως θέλεις να κάνεις από εδώ και πέρα. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά κριτήρια για επιβεβαίωση της ορθότητας της απόφασής σου να παραιτηθείς και να πάς στη νέα δουλειά. Συνήθως χρησιμοποιώ ένα τραβηγμένο παράδειγμα: Η νέα σου δουλειά θα σε πληρώνει 10.000€ αλλά θα σε μαστιγώνουν κάθε μέρα, πας;

Θέση-Ρόλος:

Πρέπει σαφώς ο νέος ρόλος να είναι πιο σημαντικός, να αποτελεί συνέχεια στην επαγγελματική σου καριέρα. Πρέπει να πας καλύτερα, διαφορετικά μείνε εκεί που είσαι. Πρέπει να αναλάβεις πιο σημαντικά καθήκοντα, να έχεις περισσότερο κόσμο από κάτω σου, να έχει πιο απαιτητικούς στόχους. Ειδάλλως δεν πας μπροστά, πας πλαγίως.

Προοπτικές Εξέλιξης:

Εάν σε ενδιαφέρει η εξέλιξη, τότε αυτό είναι πολύ σημαντικό. Δες τις προοπτικές της εταιρείας και του τμήματος που πας. Όχι τις βραχυπρόθεσμες προοπτικές, ούτε τις μακροπρόθεσμες. Που βλέπεις να βρίσκεται η εταιρεία αυτή σε 3 χρόνια; Σε καλύτερη θέση στην αγορά; Θα αυξηθούν οι δουλειές; Εάν η εταιρεία πάει μπροστά, τότε και τα στελέχη της θα ανέβουν και αυτά. Μεγάλο δέλεαρ...

Οικονομικό Πακέτο:

Α, και τώρα πάμε στα ουσιαστικά θέματα. Πρέπει να πας καλύτερα. Είναι η μόνη σου ευκαιρία να ανέβεις μισθολογικά αρκετά. Εγώ θα έβαζα ως ένα ουδέτερο στόχο το +30%. Δεδομένου του πληθωρισμού και της μέσης αύξησης των μισθών, αλλά και το ότι το +30% μεταφράζεται (ανάλογα με το ύψος του μισθού) μέχρι και σε μόνο +15%, σκέψου καλά τι θα απαιτήσεις οικονομικά. Και βεβαίως πηγαίνοντας σε νέα δουλειά με περισσότερες απαιτήσεις, τότε πρέπει και μισθολογικά να αποζημιωθείς περισσότερο. Για αυτό λέω +30%.

Λοιπά Στοιχεία:

Εδώ λαμβάνω υπόψη όλα τα υπόλοιπα. Για παράδειγμα, θα υπάρχει ιδιωτική ιατρο-φαρμακευτική ασφάλιση για εσένα και τα μέλη της οικογένειάς σου, θα υπάρχουν ταξίδια στο εξωτερικό κλπ κλπ. Συνήθως δεν διαπραγματεύονται, και σπάνια αλλάζουν. Εάν δεν πληρούνται κάποια ελάχιστα (πχ να μην έχει ταξίδια στο εξωτερικό), τότε αυτομάτως δεν πας στη νέα δουλειά.

Αυτά τα ολίγα, από κάποιον που πρόσφατα έθεσε αυτά τα ερωτήματα στον ευατό του.

Α, και καλό είναι να ακούσεις 2-3 γνώμες επί του θέματος της μετακίνησης που σε απασχολεί. Σαφώς από την οικογένειά σου, αφού και αυτοί επηρεάζονται, αλλά και από κάνα δυο φίλους, κατά προτίμηση από τον ίδιο επαγγελματικό χώρο (αρκεί να είναι φίλοι φίλοι)

Γενικές Γνώσεις

Με αφορμή ένα άρθρο σχετικά με τις γνώσεις της κ Πέιλιν, της υποψήφιας Αντιπροέδρου των ΗΠΑ (διαπιστώνω ένα ειδύλλιο μεταξύ του blog αυτού και της κ Πέιλιν, η οποία δεν ήξερε ότι η Αφρική είναι Ήπειρος), θα ήθελα να αναφερθώ στις γνώσεις που έχει σήμερα ο μέσος πολίτης. Και όχι ο μέσος πολίτης σε παγκόσμιο επίπεδο - όπου εκεί μας κερδίζουν οι Αμερικάνοι με την πληθώρα των θεμάτων που δεν γνωρίζουν και των γνώσεων που δεν κατέχουν - αλλά σε Ελληνικό επίπεδο.

Κατά καιρούς διαπιστώνω πως πολλοί, κυρίως νεαρής ηλικίας, αλλά σαφώς μιας πιο ώριμης ηλικίας, δηλαδή στην δεκαετία των 20-30, δεν γνωρίζουν κάποια βασικά θέματα. Γενικότερα διαπιστώνω μια έλλειψη γενικών γνώσεων, γνώσεων όχι εξειδικευμένων, αλλά γνώσεων που άπτονται γενικότερων θεμάτων.

Ποιος είναι ο ΓΓ του ΟΗΕ; Ποιες είναι οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ποια είναι τα ονόματα των υποψηφίων για τις Προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ; Πότε έγιναν οι τελευταίες εκλογές στην Ελλάδα; Τι είναι αυτή η παγκόσμια οικονομική κρίση; Τι είναι αυτό που ονομάζουμε 'Ευρωπαϊκό Σύνταγμα'; κλπ κλπ

Κόσμος δυσκολεύεται να απαντήσει. Ο λόγος; Προφανώς δεν κατέχουν το θέμα. Προφανώς, αλλά γιατί δεν κατέχουν το θέμα; Μήπως η πληροφόρηση είναι προβληματική; Χμ, και βέβαια, αλλά αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος. Μήπως απλώς ο νεαρός κόσμος δεν ενδιαφέρεται για αυτά τα θέματα; Οπωσδήποτε, αλλά και πάλι ποια είναι η αιτία αυτής της αδιαφορίας; Δεν μας ενδιαφέρει τι γίνεται; Μάλλον ναι, αλλά γιατί δεν μας ενδιαφέρει; Γιατί και να μας ενδιαφέρει και να διαβάσουμε και να μάθουμε γύρω από αυτό, δεν αλλάζει κάτι στην ζωή μας. Νομίζω αυτός είναι ο λόγος! Ας το δούμε λίγο πιο αναλυτικά.

Πρέπει να διαπιστώσω με έκπληξη, πως παρόλο που τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και γενικότερα οι πηγές πληροφόρησης και γνώσεων έχουν αυξηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια, η ποιότητα της πληροφόρησης έχει επιεικώς παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα (για να μην την χαρακτηρίσω απαράδεκτη). Αναλογιστείτε πόσο κόπο και χρόνο πρέπει να αναλώσετε για να μάθετε για ένα θέμα που σας ενδιαφέρει, για παράδειγμα το θέμα του ονόματος με τα Σκόπια (ή μήπως θα έπρεπε να πω "Μακεδονία" όπως λέει όλος ο υπόλοιπος κόσμος;). Που θα βρω πληροφορίες, έγκυρες και επικαιροποιημένες; Από τις ειδήσεις; Μπα, δεν νομίζω, πρέπει να κάτσω μια ώρα να δω ειδήσεις, για να αποκομίσω πληροφορία που αντιστοιχεί σε λίγες αράδες λέξεις. Μήπως θα έπρεπε να βλέπω εναλλακτικά δελτία ειδήσεων από μικρότερα κανάλια; Μήπως πρέπει να διαβάζω εφημερίδες; Εγώ θεωρώ την εφημερίδα ξεπερασμένη ως μέσο ενημέρωσης. Θα μάθω σήμερα, αυτό που συνέβη χθες, αφού οι εφημερίδες τυπώνονται το βράδυ κάθε ημέρας. Επίσης, το format της εφημερίδας είναι ξεπερασμένο. Πρέπει να ξεφυλλίσω ολόκληρη την εφημερίδα, και να διαβάσω κείμενα που σε κάνουν και βαριέσαι με αυτό το ασπρόμαυρο χρώμα και μονότονη σελιδοποίηση, για να αποκομίσεις ξανά αυτά που είπαν στις ειδήσεις χθες. Μήπως θα έπρεπε να ενημερώνομαι από το internet; Ωραίο θα ήταν αυτό, αλλά από που; Προσέξτε την απουσία των τηλεοπτικών μέσων και των ειδησεογραφικών τους κλάδων από το internet. Τίποτα... και οι εφημερίδες αναδημοσιεύουν τα άρθρα της έντυπης έκδοσής τους. Α, ίσως βάλουν και καμιά φωτογραφία, δίπλα στις flash διαφημίσεις που σε εκνευρίζουν και γονατίζουν το μηχάνημά σου.

Αυτός είναι ο λόγος που αυτοί που ενδιαφέρονται, δεν μπορούν να μάθουν.

Βέβαια, ο κύριος λόγος της απουσίας γενικών γνώσεων από τους 20ρηδες και 30ρηδες είναι η αδιαφορία. Δεν με νοιάζει να μάθω ποιος είναι ο Μπαν Κιμ Μουν. Και τώρα που τον έμαθα τι κατάλαβα; Σε τηλεπαιχνίδι θα πάω να κερδίσω LCD τηλεόραση; Τι με νοιάζει εμένα για τον Ομπάμα και τον Οσάμα, εγώ θα συνεχίσω να βγάζω 700 ευρώ απο τη δουλειά μου. Γιατί να ενδιαφερθώ για τα νομοσχέδια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αφού κάθε φορά η κυβέρνηση θα παίρνει λάθος αποφάσεις και θα εξυπηρετεί τα γνωστά συμφέροντα, και πάντα θα μου την φέρνει με τον ένα ή άλλο τρόπο.

Τι με νοιάζει; Άσε με στην ησυχία μου, όσο λιγότερα ξέρω, τόσο πιο ήσυχα θα κοιμάμαι το βράδυ, ονειρευόμενος την ελπίδα πως κάτι, κάπου, κάπως, κάποτε θα αλλάξει και θα βελτιωθούν τα πράγματα.

Απλώς, όταν τα πράγματα αλλάξουν, έλα να με σκουντήξεις να μου το πεις.

Η πρώτη γυναίκα γιατρός στην Αρχαία Ελλάδα

Αναδημοσιεύω από την Καθημερινή, κόβοντας-ράβοντας καταλλήλως:

Η Αγνοδίκη επιθυμούσε να γίνει γιατρός, οπότε και μεταμφιέστηκε σε άνδρα προκειμένου να σπουδάσει στην Αλεξάνδρεια (περίπου στο 300 π.Χ.), αφού υπήρχε νόμος που απαγόρευε στις γυναίκες να ασκούν ιατρική και για όποια παρέβαινε το νόμο η τιμωρία ήταν ο θάνατος.

Μετά τις σπουδές της (όχι δεν έκανε μεταπτυχιακό, ούτε απέκτησε ειδικότητα, ούτε έκανε αγροτικό στην Ορεστιάδα), μεταμφιεσμένη πάντα σε άνδρα, επέστρεψε στην Αθήνα και άσκησε το ιατρικό επάγγελμα με μεγάλη επιτυχία και γρήγορα έγινε η ευνοούμενη των εύπορων γυναικών.

Οι υπόλοιποι γιατροί όμως ζήλεψαν την επιτυχία της, και έκαναν καταγγελία πως διαφθείρει τα ήθη των κυριών. Οπότε και αυτή αποκαλύπτει πως είναι γυναίκα. Αμέσως, παραπέμπεται σε δίκη, αφού ως γυναίκα απαγορευόταν να λειτουργεί ως γιατρός.

Όμως, όλες οι γυναίκες και ιδίως οι πλούσιες και οι εταίρες τής συμπαραστάθηκαν με αποτέλεσμα να αθωωθεί και στη συνέχεια να αλλάξει ο νόμος.

Αυτό είναι πολιτικό σύστημα ... ακριβώς όπως και το σημερινό ...

Τσάρος Πούτιν

Ανησυχητικά δημοσιεύματα, κατά την άποψή μου.

"Ο Ρώσος πρόεδρος Νμίτρι Μεντβέντεφ ενδέχεται να παραιτηθεί από τη θέση του το 2009 αφήνοντας ανοιχτό τον δρόμο για τον Βλαντιμίρ Πούτιν να επιστρέψει στο Κρεμλίνο, αναφέρει σε σημερινό της δημοσίευμα η εφημερίδα «Vedomosti» επικαλούμενη πηγές που πρόσκεινται στο Κρεμλίνο."

Μάλιστα μιλάνε για επέκταση της διάρκειας της θητείας του Προέδρου από 4 σε 6 έτη.

Επίσης, η εφημερίδα αναφέρει ότι ο Πούτιν, σημερινός πρωθυπουργός της Ρωσίας, θα μπορέσει μετά να γίνει πρόεδρος για δύο εξαετείς θητείες από το 2009 έως το 2021.

Εεεε, πως; Αν και πιο σωστά θα έπρεπε να πω WTF!

Πηγή

Ολυμπιακή Αεροπορία

Είχα πρόβλημα με τον τίτλο αυτής της ανάρτησης. Η εταιρεία έχει αλλάξει πολλές φορές όνομα, την έχουν τεμαχίσει, την έχουν ξαναβαφτίσει, την έχουν πάει από εδώ, την έχουν πάει από εκεί...

Μου έκανε εντύπωση το πλήθος των ενδιαφερομένων:
"Συνολικά 38 είναι οι υποψήφιοι μνηστήρες για την Ολυμπιακή, αλλά μόνο τα ονόματα των 12 σχημάτων δόθηκαν στη δημοσιότητα, καθώς οι υπόλοιπες δεν θέλησαν να γίνει γνωστή η υποψηφιότητά τους στην παρούσα φάση. Από τους 38 ενδιαφέρον για το πτητικό έργο εκδήλωσαν 13 εταιρίες, για την επίγεια εξυπηρέτηση 15 και για την τεχνική βάση 10. Οι 12 εταιρείες είναι: Athens Airways, Chrysler Aviation, Fouad Al Ghanim Group, MyAir, Qatar Airways, Sky Europe, SkyOne, Ellaktor, Goldair, Hellenic Cargo Group, Swissport και Iberia."

Πήγε πρόσφατα και ο Πρωθυπουργός στο Κατάρ, οπότε ίσως οι Άραβες να ενδιαφέρονται πραγματικά. Και γνωστός μου, που γνωρίζει τον γεωγραφικό χώρο εκεί κάτω, μου είχε πει πως το Κατάρ βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τουλάχιστον μεσο-μακροπρόθεσμα.

Για να δούμε, άντε να κλείνει και αυτή η εκκρεμότητα.

Εγώ πάντως είχα διακόψει σχέσεις με Ολυμπιακή εδώ και πολύ καιρό, από τότε που ήμουν φοιτητής / εργαζόμενος στην Αγγλία. Κυρίως με πείραζε η αναστάτωση που προκαλούσαν οι αλλεπάλληλες απεργίες κλπ, και η απορία του εάν θα πετάξεις ή όχι. Και έτσι έγινα οπαδός άλλων εταιρειών.

Άντε να αλλάξει η ΟΑ προς το καλύτερο, να αρχίσουμε να την χρησιμοποιούμε ξανά.

Πηγή 1